Groeiende onverschilligheid

In maart 2014 hoorde ik bij het boekenpanel van DWDD voor het eerst over Charles Bukowski. De titel “Kind onder kannibalen” ben ik niet meer vergeten, maar tot lezen was het tot deze week nog niet gekomen. Bukowski schreef in 1982 met “Ham on Rye” zijn magnum opus. “Ham on Rye” is het fictieve verhaal van Henry (Hank) Chinaski, gebaseerd op het leven van Bukowski zelf. Allebei zijn ze geboren in Duitsland en groeiden op in Los Angeles tijdens de depressie, vonden ze weinig aansluiting met andere kinderen, hadden een vader die niet geïnteresseerd in hen was, maar hen wel geregeld mishandelde, hadden ernstige acné wat leidde tot publieke afkeer en pijnlijke en ondraaglijke behandelingen in het ziekenhuis. Zowel Charles Bukowski als zijn alter ego Hank Chinaski voelden zich pas prettig en rustig met alcohol op. Veel alcohol.

“Als de waarheid van iemand anders dezelfde is als jouw waarheid, en hij lijkt die alleen voor jou te zeggen, dan is dat fantastisch.” (citaat)

Bukowski’s schrijftstijl kent eenvoudige zinnen, donker, rauw en soms grof, maar afgewisseld met enkele humoristische fragmenten.
De hoofdpersoon is, zeker naarmate het verhaal vordert, zeer onvriendelijk en asociaal. Toch wilde ik dat het goed met Hank zou gaan. Misschien zou hij dan toegankelijker voor anderen zijn en zou zijn leven weer vriendelijker worden?
Ik vermoed dat dit boek een goede beginner is om Bukowski’s latere werk nog beter te begrijpen omdat ik hem met dit boek een beetje heb leren kennen tijdens zijn jeugd en als puber opgroeiend naar man. Ik ben nieuwsgierig geworden naar meer van Charles Bukowski.

“Het gezinsbouwwerk. Tegenslagen overwinnen met behulp van het gezin. Daar geloofde hij in. Neem het gezin, meng er God en Vaderland doorheen, voeg er de tienurige werkdag aan toe en je had het voor elkaar.” (citaat)