Cece, de onverwachts leukste zus (tot nu toe)

Aanvankelijk leek CeCe me de stomste zus, afgaande op hoe ze werd beschreven door Maia, Ally en Star. Ook had ik het wel een beetje gehad met alle mislukte romances , deus ex machina's en onwaarschijnlijke plottwists waar Lucinda Riley kwistig mee strooide. Maar ja, de Zeven Zussen-serie is bijzonder verslavend en ik las/luisterde door.
En Parel verraste me positief. Het is alsof Riley zelf ook een stapje terugdeed in de intriges. Natuurlijk, ze zijn er nog en de twists ook maar ze zijn gedoseerd en veel geloofwaardiger. Wat ook helpt is dat CeCe helemaal niet zo geïnteresseerd is in die zoektocht. Ze is minder neurotisch, meer laidback, wat perfect past bij het Thaise en Australische decor en ook de flashbacks zijn meer to the point. Bovendien is Kitty een leuk persoon, meer dan bijvoorbeeld Flora of Belle.
Wat ook erg prettig is aan Parel is dat het verhaal begint waar Star ophield. De eerste drie boeken begonnen allemaal bij Pa Salts dood, en hadden veel herhaling. CeCe's reis begint vanaf de eerste bladzijde waar haar epiloog in het vorige boek stopte. Daardoor zit er lekker veel vaart in.
Zoals altijd gaat Riley weer iets te lang door naar mijn smaak, de boeken kunnen allemaal makkelijk een kwart korter. Maar aan de andere kant. ze knoopt wel allemaal losse eindjes aan elkaar. Van alle vier de boeken die ik tot nu toe uit de serie las is dit de beste. En ik heb zin om meteen verder te gaan met het vijfde deel.

Ik geef 4,5e ster, en rond het af naar boven.