Veel te veel plottwisten, te passief

Misschien lees/luister ik deze Zeven Zussen serie te snel achter elkaar, maar in Schaduw kon ik maar moeilijk komen. En dat terwijl Star me het leukste personage leek. Stille wateren hebben immers diepe gronden. En hoewel Star een boeiend personage is maakt ze amper een ontwikkeling door helaas. Anders dan Maia en Ally kabbelt haar bestaan maar voort en is haar enige ontwikkeling het zich losmaken van haar zus CeCe.
Vond ik in de vorige delen de geschiedenisstukken saaier dan het heden, nu is dat precies andersom. Flora is een boeiend personage en de mensen om Flora ook, die bijna allemaal hebben bestaan.
Ik heb echter drie redenen waarom ik dit deel maar drie sterren geef:
1: er zitten veel te veel twists in. Riley stopte ze ook al in Zus 1 en Zus 2 maar hier gaat ze los. De eerste twist komt al halverwege en ze blijven komen. Twists in mysterieromans zijn essentieel maar je kunt het ook overdrijven
2 Bij een mysterie hoort een zoektocht waarbij de hoofdpersoon antwoorden zoekt en vindt. Het probleem is dat hoofdpersoon Star de antwoorden niet zelf vindt, ze worden door een ander gevonden die ze op een presenteerblaadje aanreikt. Zelfs de belangrijkste ontmoeting in het boek daar hebben anderen de hand in. Daardoor blijft Star te passief.
3. De verplichte romance blijft lang uit, tot de laatste bladzijde zelfs, en voelt geforceerd aan. Het komt uit het niets, nergens zijn er aanwijzingen die de romance geloofwaardig maken. Riley hint een paar keer naar een andere potentiële liefde maar durft daar niet mee verder te gaan. Jammer, want mij had dat logisch geleken.

Al met al veel gemiste kansen in mijn ogen, maar ik kijk wel uit naar deel vier. Op naar CeCe!