Motief dader blijft onduidelijk

Ragdoll is het ijzingwekkende debuut van de Britse Daniel Cole. Rechercheur William Fawkes, bijnaam Wolf, is terug bij de Metropolitan Police in Londen nadat hij enige tijd opgenomen is geweest in een psychiatrisch ziekenhuis. Een aantal jaren heeft hij namelijk in de rechtszaal de ‘crematiemoordenaar’ Khalid aangevallen toen deze vrijgesproken werd. Khalid stak zijn slachtoffertjes in brand. Later bleek Khalid weldegelijk schuldig te zijn.

Wolf begint met zijn collega’s Emily Baxter en Alex Edmunds aan een nieuwe zaak: tegenover het appartement van Wolf is een lijk gevonden. Niet zomaar een lijk, maar een soort lappenpop, ‘ragdoll’, bestaande uit lichaamsdelen van zes verschillende slachtoffers die aan elkaar genaaid zijn, waaronder het hoofd van Khalid. Angstaanjagend is dat de lappenpop naar het appartement van Wolf wijst.

Andrea, de ex-vrouw van Wolf, die journaliste is, krijgt een lijst met namen van de volgende slachtoffers toegestuurd en de datums waarop zij vermoord zullen worden. Onderaan de lijst prijkt de naam van Wolf.

Zullen Wolfs collega’s hem kunnen redden? Wie zijn de slachtoffers waaruit de lappenpop bestaat? Wat is hun onderlinge verband? Wat is het verband met de slachtoffers op de dodenlijst?

Het boek begint meteen al spannend. Daarna gaat de snelheid uit het verhaal en neemt de spanning af om aan het einde van het boek weer toe te nemen. Dan eindigt het verhaal vrij abrupt. Ik moest even aan de schrijfstijl wennen: de zinnen van Cole zijn vrij lang. De personages zijn matig uitgewerkt, ik heb niet het gevoel gekregen dat ik ze echt goed heb leren kennen. Het motief van de dader is me niet heel duidelijk geworden. Wat gaat er in hem om? Ik heb het verhaal vanuit zíjn perspectief gemist. Cole is een meester in het beschrijven van allerlei gruwelijkheden hoewel sommige gebeurtenissen wat onwaarschijnlijk overkomen en er nog wel een aantal losse eindjes zijn.