Fantastisch

Lang op moeten wachten, maar daar was hij eindelijk. Het jaar van de sprinkhaan. Na het debuut Ik ben Pelgrim van Terry Hayes zijn tweede boek.
Opnieuw een dikke 700 pagina's. De verwachtingen waren hoog. En was dat terecht?
Het duurde even voor ik een start durfde te maken met lezen omdat ik bang was voor een tegenvaller na Ik ben Pelgrim.
Vanaf het begin zat ik weer direct in het verhaal wat verteld wordt in de ik-vorm door Kane. Een geheim agent van de CIA die vooral opdrachten krijgt in Verboden gebieden. Tsja, dat levert nogal wat spannende situaties op en ook beschrijvingen van verschrikkelijke gebeurtenissen. De niet al te lange hoofdstukken bevatten hints naar het vervolg van het boek waardoor de lezer getriggerd en nieuwsgierig wordt naar het vervolg.
De combinatie van zijn prive leven en het uiterst gevaarlijke werk maakt dat je extra sterk mee leeft met de hoofdpersoon.
Waar in Ik ben Pelgrim soms lastige politieke gedeeltes verwerkt zitten is dat in het jaar van de sprinkhaan beperkt gebleven, maar wel noodzakelijk om het spanningsveld te begrijpen.
Een stuk moderne techniek/fantasie maakt het allemaal indrukwekkend. Meesterlijk toekomst, verleden en heden verweven. Meer dan 700 pagina's leesgenot wat ik uiteindelijk toch weer veel te snel uit had.

Conclusie: 10 jaar wachten was zeker de moeite waard. Benieuwd of Terry Hayes nog zo'n ingewikkeld en groots boek zal schrijven. Ik kan niet wachten.