Helaas nog altijd actueel

In negentien minuten verandert het leven van heel veel mensen in het stadje Sterling, New Hampshire. Peter Houghton dringt nl. zijn school binnen en begint in het rond te schieten. In het wilde weg? Doelbewust? 10 doden en 19 gewonden is de trieste balans. Hoe is dit kunnen gebeuren? Wat heeft Peter hiertoe gedreven? Wie is de ware schuldige in dit verhaal? Is het Peter zelf? Zijn het zijn pesters? Ligt het aan zijn ouders, aan hun opvoeding?

Jodi Picoult neemt ons mee voor, tijdens en na de school shooting, vanuit verschillende personages. We zien de angsten, de twijfels van zowel Peter als zijn medestudenten, de ouders, de politieman die als 1e aankwam op school, de advocaat die Peter gaat verdedigen,... Ze doet dat op zo'n manier dat je voor elk personage begrip kunt opbrengen. Dus ook voor de dader. Want zo'n school shooting komt nooit uit de lucht vallen. Er gaat altijd een hele voorgeschiedenis aan vooraf. En het is duidelijk dat Picoult hier heel veel research naar heeft verricht.

Dit boek heeft een zeer grote indruk op mij gemaakt. Het dateert al van 2007, maar helaas zijn de thema's (pesten, wapenbezit, schietpartijen op school) nog altijd brandend actueel.

Minpunt voor mij is toch wel de "chaotische" schrijfstijl. Ellenlange hoofdstukken, ze springt vaak van de hak op de tak binnen de hoofdstukken, er zitten dan ook nog eens veel flashbacks tussen,.. Daardoor las het voor mij niet zo vlot als ik had gewild.
Maar toch...wat een boek! Ik ben zelf moeder van 2 tieners en ik stelde mezelf continu vragen als "Zou ik van mijn zoon blijven houden als hij dit zou doen?" "Hoe zou ik reageren als mijn dochter een van de slachtoffers was?" Maar ook tieners krijgen stof tot nadenken. "Wat voor invloed heb ik op iemand als ik die pest?" "Kan of moet ik ingrijpen als ik zie dat iemand gepest wordt?"

Ook al is het al een "oldie", dit boek zou zeker een plaats mogen krijgen op leeslijsten op school. Het is in ieder geval een boek dat mij nog lang zal bijblijven.