De man van glas

Nadat ik eerder 'De bergkoning', het eerste deel van de Leo Asker-serie gelezen had, wist ik dat ik dit tweede deel ook wilde lezen, want het eerste deel was razend spannend. Dit in combinatie met het onderwerp urbexen, wat ik in het verleden ook gedaan heb, was ik getriggerd om verder te lezen in deze serie.

Leo Asker heeft al jaren geen contact meer met haar vader, maar uit het niks wordt ze door hem gebeld. In de buurt van de farm is een lijk gevonden en de politie zit achter hem aan. Hij beweert dat hij onschuldig is, maar is dat wel werkelijk zo?

Martin Hill wordt gevraagd om een biografie te schrijven, hiervoor verhuist hij naar een landgoed dat hem als kind al fascineerde, want op het landgoed staat een verlaten sterrenwacht. Dan ontdekt hij dat er vreemde verhalen rond gaan over verminkte lichamen en vreemde lichten. Hij hoopt naast het schrijven van de biografie ook op onderzoek uit te kunnen gaan.

Ik zat al vrij snel in het verhaal, maar ik had deze keer niet zo zeer de drang om continue verder te lezen. Ik merkte dat ik sneller afgeleid was en dit had ik bij 'De bergkoning' absoluut niet, hier kom ik zo nog op terug.

Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven en je hebt verschillende verhaallijnen, oa de verhaallijn van Leo en die van Martin, maar ook van 'De man van glas' en politieagent Hellman. Hierdoor krijg je als lezer een compleet beeld van het verhaal. Het blijft lang onduidelijk wie 'De man van glas' is, maar op een bepaald moment kreeg ik vermoedens en deze bleken ook juist te zijn.

Er is continue een bepaalde spanning aanwezig, en dit zorgde er voor dat ik wilde weten hoe het verder ging. Echter zit er ook iets van sciencefiction elementen in dit verhaal en ik merkte dat ik, doordat ik niks met dit genre heb, ietwat moeite had om me niet te laten afleiden. Echter dit doet zeker geen afbreuk aan het verhaal, dit is echt persoonlijk, want De la Motte weet het verhaal wel zo te schrijven dat het geloofwaardig blijft.

Het is een originele thriller die tot de verbeelding spreekt. Door de beeldende schrijfstijl kon ik me de plekken waar het verhaal zich afspeelt goed voor de geest halen. Ondanks dat ik soms afgeleid was, ben ik weer erg nieuwsgierig naar een nieuw verhaal met Leo Asker in de hoofdrol.

Dit boek ontvingen wij van The House of books. Dit beïnvloedt onze mening niet.