Vlinders en violen

Ik las het eerste deel van de Op de volkstuin-serie en was hier erg enthousiast over, dus toen wij dit tweede deel ontvingen, kon ik niet wachten om dit deel te gaan lezen.

Tess is dertien jaar geleden de laatste keer in volkstuin De groene meander geweest en ze zit er niet op te wachten om er terug te gaan. Dertien jaar geleden is er iets gebeurd en ze is vastbesloten dit weggestopt te houden. Tegenwoordig leidt ze een rustig leventje. Een degelijke baan als accountant, een klein maar duur appartementje in de stad, maar is dit echt wat ze wilt?

Dan wordt haar vader ziek en moet ze toch terug naar de volkstuin om zijn tuin in orde te maken. Zodra ze de tuin in loopt komt het verleden keihard terug. En dan is er ook nog buurman Rayan. Hoe irritant hij vroeger was, zo charmant is hij tegenwoordig.

Tess probeert haar verleden een plekje te geven en in de tuin ontdekt ze nieuwe kansen, en blijkt dat de tuin meer verrassingen in petto heeft.

Wat was dit een mooi en gevoelig verhaal. Het heeft voldoende diepgang doordat Van Helden ook gevoelige onderwerpen als rouw, vooroordelen en familie toegevoegd heeft aan het verhaal. Dit heeft ze op zo'n manier gegaan, dat het verhaal nergens te zwaar wordt.

De personages zijn erg goed uitgewerkt waardoor ze erg geloofwaardig op mij overkomen. Tess worstelt met haar verleden en de gevoelens waar ze mee worstelt komen levensecht op mij over. Ook de andere hoofdpersoon Rayan komt in eerste instantie stoer over maar blijkt een gevoelig persoon te zijn. Tijdens het lezen had ik regelmatig het gevoel alsof ik zelf op de Groene meander aanwezig was.

Ondanks dat dit voorlopig het laatste deel in de Op de volkstuin-serie is, hoop ik stiekem dat Danielle van Helden besluit om nog een deel te schrijven en dan het verhaal om Dex heen te bouwen, want dit personage heb ik in mijn hart gesloten en ik zou dan ook graag meer lezen over hoe hij zijn leven op de rit krijgt.
Dit boek ontvingen wij van LS uitgevers. Dit beïnvloedt onze mening niet.