Verhaal over een onafhankelijke vrouw

Scandinavische schrijvers behandelen heel vaak maatschappelijke thema’s in hun boeken. Denk maar eens aan de Wallander boeken van Henning Mankell. Dit boek heeft ook een thema namelijk vrouwenemancipatie.

Begin twintigste eeuw hadden vrouwen ook in Zweden heel nadrukkelijk een ondergeschikte positie maar ze waren druk bezig om een gelijkwaardige positie ten opzichte van mannen te krijgen.

Dit boek gaat over Agneta van de Leeuwenborg, Lejongard in het Zweeds. Haar familie is van adel en heeft een landgoed in zuidwest Zweden. Zij wil zich losmaken van alle conventies en studeert in Stockholm aan de kunstacademie. Dat is heel ongebruikelijk voor een vrouw in 1913. Ze leidt daar ook een vrij leven en houdt zich actief bezig met vrouwenemancipatie. Hierdoor wordt de band met haar familie op het landgoed er niet beter op.

Dan krijgt ze bericht dat er op het landgoed een ernstig ongeluk is gebeurd. Haar vader is omgekomen bij een brand en haar broer is ernstig gewond geraakt. Ze gaat onmiddellijk terug naar huis en na een dag sterft ook haar broer. Dat betekent dat zij de eerste erfgenaam is van het landgoed Leeuwenborg.

Zij aanvaardt de erfenis en gaat dan aan de slag als beheerder van het landgoed. Zij heeft een moeizame relatie met haar moeder die strak wil vasthouden aan alle burgerlijke conventies. Zij probeert bijvoorbeeld Agneta uit te huwelijken aan de zoon van een naburige adellijke familie.

Agneta blijft vasthoudend haar onafhankelijke positie verdedigen. Dat laat ze blijken bij allerlei problemen die zich op het landgoed voordoen. In de loop van de tijd krijgt zij ook nog een verhouding met de beheerder die zij heeft aangesteld.

Door haar onwrikbare standpunt wordt zelfs haar formele moeder milder in haar oordelen over Agneta. Het boek heeft een mooie ontknoping waarbij we zien dat vrouwenrechten ook in Zweden worden verbeterd. Dit is een leuk en prettig leesbaar boek waar je met plezier een aantal uren aan zult besteden.