Goede thriller, een sterk begin, maar een matig einde.

Vilborg Yrsa Sigurðardóttir (geboren in 1963) is een IJslandse schrijfster van zowel misdaadromans als kinderfictie. Ze is een veelvoudig bekroonde Ijslandse bestsellerauteur. Sinds haar debuut in 2005 schreef ze meer dan 10 trillers, die in ruim 30 landen in vertaling zijn verschenen.

DNA is het eerste boek dat ik van deze schrijfster lees, maar zeker niet het laatste. De cover sprak me heel erg aan alsook de achterflap van het boek. Het trok mijn interesse en ik was heel erg benieuwd naar het verhaal.

Het boek begint met een spannende proloog waar 3 kleine kinderen van elkaar worden gescheiden. Waarom deze kinderen van elkaar gescheiden worden, wordt niet door Yrsa meegedeeld, waardoor je meteen verder wil lezen. Met deze 3 kinderen in het achterhoofd lees je het boek verder.

Wanneer Elisa alleen thuis is met haar 3 kinderen wordt ze op een gruwelijke wijze vermoord. Haar dochter Margrét is de enige getuige van de moord. De speurders staan voor een raadsel wanneer er niet veel later een tweede moord plaatsvindt, net zoals Margrét heeft gezegd. Wat hebben deze 2 vrouwen gemeen en wie is de dader?

Commisaris Huldar leidt voor het eerst een grote zaak. Hij moet samenwerken met kinderpsychologe Freya, met wie hij een onenightstand heeft gehad. Yrsa beschrijft de interactie tussen beiden goed, je bent benieuwd hoe het verdere contact tussen deze 2 personages gaat verlopen.

Dan heb je ook nog Karl, een radioamateur, met weinig vrienden, die helemaal opgaat in de gecodeerde berichten die hij ontvangt. Maar wat heeft hij eindelijk met het hele verhaal te maken? Waarom ontvangt juist hij deze berichten?

Dit boek leest heel vlot, maar af en toe te langdradig. Het plot was enigzins toch wel verrassend en de moorden zijn heel origineel gevonden. Ik geef dit boek 4 sterren, mede omdat ik graag meer had gelezen over de motieven van de dader, die maar kortstondig beschreven werden. Ook de vertaalfouten waren een minpuntje. Hopelijk wordt dit aangepast bij de volgende druk van het boek. Voor de rest leest het boek heel vlot weg en Yrsa weet je nieuwsgierigheid te wekken door niet meteen alles prijs te geven.