Erg fijn verhaal om te lezen, al miste ik wat diepgang in sommige personages

"Je bent van mij.
Jullie zullen allemaal van mij zijn."

Die woorden blijft Amy continue horen sinds het moment dat de vader van haar beste vriendin Courtney is overleden. Waarom weet ze niet en het leidt haar daarom ook erg af, ze weet niet wat ze er precies mee moet. Amy heeft al vanaf jongs af aan visioenen in haar dromen die haar dingen laten zien. Soms leuke dingen, maar meestal zijn het verschrikkelijke dingen, het ergste van alles is dat haar visioenen daarna ook daadwerkelijk uitkomen. Ook heeft ze helende gaven, gaven die haar moeder ook had. Zichzelf helen kan ze niet, maar bijvoorbeeld haar broertje en Courtney wel. Toch houdt Amy dit liever verborgen, de mensen hebben haar al naar genoeg behandeld in het verleden.  Amy's moeder leeft niet meer, ze is omgekomen in de rivier. Er wordt gezegd dat ze gek was en zelfmoord heeft gepleegd. Dit gelooft Amy totaal niet, maar niemand die haar daar echt in gelooft, dus houdt ze haar mond maar.



In de plaats Maine waar ze woont lijkt het ook steeds vreemder te worden, de mensen worden steeds minder vriendelijk en beginnen agressief te worden naar elkaar toe. Ook al zoiets raars waar geen vinger op te leggen is. Dan verhuist de neef van Courtney, Alan, samen met zijn moeder naar Maine, om zo met zijn moeder Courtney en haar moeder bij te kunnen staan nu haar vader er niet meer is. Amy kan het al snel goed vinden met deze Indiaanse jongen, ze vertelt hem dan ook al snel meer over zichzelf en de twee krijgen een hechte band. Om hun heen beginnen de mensen steeds gemener tegen elkaar te worden, samen besluiten ze uit te pluizen wat er nou eigenlijk precies aan de hand is.

"Het schrapende geluid begint weer, het komt van onder ons vandaan. Ik zweer dat ik mijn huid over mijn skelet voel rimpelen als het begint. Courtney gaat rechtop zitten en ik zie een blik van ontzetting op haar gezicht, Ik kan niet anders dan medelijden met haar hebben." -blz,125-



Ik vond 'De geest in de rivier' een leuk boek om te lezen, de schrijfstijl is vlot en ik zat al snel in het verhaal. Ik hou wel van boeken die een paranormaal tintje hebben :) Alan vond ik een fijn personage, vooral ook door zijn Navajo roots, ik heb iets met de Indiaanse cultuur en vond het gaaf dat dit in dit boek naar voren werd gebracht. Toch had ik iets meer verwacht van de karakterontwikkeling in het verhaal, je leert de personages goed genoeg kennen voor het verhaal, maar een volledige binding kon ik niet echt met ze krijgen. En dat vond ik jammer. Verder was het absoluut een leuk boek en zou over dit onderwerp ook zeker meer willen lezen :) Heb af en toe voluit gelachen om de opmerkingen van het broertje en de opa van Amy en dat was echt even lekker :D

"Om thuis te komen moet je je hart volgen." -blz.316-

https://thebookdragonsnook.com