Geweldige feelgood met een af en toe een rauw randje

Ik zie je in Cockleberry Bay is het tweede deel van de populaire feelgood serie over het fictieve Britse kustdorpje Cockleberry Bay en haar inwoners. Na het lezen van het eerste boek “Het winkelje in Cockleberry Bay”, was ik natuurlijk razend benieuwd naar hoe het allemaal verder zou gaan en ik ben dan ook zo snel als ik kon opnieuw Cockleberry Bay ingestapt om te kunnen zien hoe het iedereen vergaat.

“De zieligste op de wereld is hij die zijn dromen inlevert voor zilver en goud.”-blz.20-

Rosa heeft het helemaal voor elkaar in het prachtige kustdorpje. Ze runt met veel plezier haar winkeltje “The Corner Shop” waar ze producten voor de huisdieren in het dorp verkoopt. Het loopt geweldig en ze voelt zich er helemaal thuis. Zij en haar teckel Hot vermaken zich prima. En natuurlijk heeft ze dan ook nog eens de liefde van haar leven van heel dichtbij leren kennen. Je zou denken dat ze haar geluk niet meer op kon en helemaal happy de peppy zou zijn. Echter gaat de liefde jammer genoeg niet altijd over rozengeur en maneschijn. Rosa kan nog zo gelukkig zijn met haar liefde, maar toch begint ze steeds meer en meer te vermoeden dat zijn intenties helemaal niet zo zuiver zijn als dat hij ze wil laten overkomen…ze vermoedt dat hij haar bedriegt en dit trekt ze absoluut niet. Ook al probeert hij haar keer op keer te zeggen dat er niets aan de hand is, toch vertrouwt Rosa er maar niets van. Als ze uiteindelijk zijn mail checkt en daar voor haar het ultieme bewijs van zijn ontrouw heeft gevonden en hem daarmee confronteert loopt het uit op een fikse ruzie. Maar is Rosa zelf ook wel zo trouw gebleven? Want dat is ook nog maar de vraag. Uiteindelijk lopen de gemoederen en de jaloezie zo hoog op dat hij besluit dat het beter is om elkaar een tijd niet te zien of te spreken…

“Toen ze zag dat haar fantastische man moederziel alleen en met schokkende schouders naar de zee liep, voelde ze een pijnlijke steek in haar hart.”-blz.150-

Rosa probeert zichzelf staande te houden en denkt in het begin dat het vast allemaal nog wel mee zal vallen. Maar hij houdt voet bij stuk, neemt de telefoon niet meer op, beantwoord haar voicemail en berichten niet. Rosa begint hem nu toch echt te missen, hoe zelfstandig ze ook kan zijn, zonder hem voelt ze zich verloren. Ze begint, mede door de hulp van haar vrienden, te beseffen dat er toch echt iets moet veranderen wil ze dat haar huwelijk nog te redden is. Maar daarvoor zal ze zelf heel veel offers moeten brengen, de drank laten staan is daar een van en haar verleden onder ogen komen en zich er niet meer door laten lijden ook. En tegelijkertijd ook nog de shop draaiende houden, haar klanten tevreden houden en met het leven dealen. Gaat dit Rosa allemaal lukken en gaat het lukken om weer samen te zijn met de liefde van haar leven? Een ding is zeker, makkelijk zal het pad niet zijn….maar het zou toch absoluut wel waard moeten zijn. Toch?!

“Wat denk jij soms toch een belachelijke dingen! Straks beweer je nog dat ik stiekem op vrouwen val.” -blz.173-

Wederom kreeg Nicola May het voor elkaar om me de wereld van Cockleberry mee in te nemen en me er geen moment te laten vervelen. Wat een rollercoaster was dit weer, een heerlijk feelgood verhaal met onwijs veel geweldige sarcastische humor en personages die zich nog dieper in je hart weten te verankeren. Dat het leven niet altijd makkelijk is en zal zijn, maar dat er voor bijna alles wel een oplossing te vinden is, laat dit verhaal perfect overkomen. Allerlei emoties en blokkades komen er wel voorbij, waar menig mens in zijn of haar leven wel voor komt te staan. En juist die dingen maken een verhaal als dit ook zo geloofwaardig. Het geeft je het gevoel dat je ze echt kent, het zouden je buren kunnen zijn. En wat wil je ze graag helpen om de juiste keuzes te maken, maar net als in het echte leven zal ook Rosa daar ( met wat hulp van haar intens lieve vrienden) toch echt zelf achter moeten komen.

“Soms is het beter om rustig af te wachten en niks te zeggen. Toen dacht ze aan wat haar moeder altijd zei. Vraag je eerst eens af of je iets aardigs te zeggen hebt. En zijn je woorden überhaupt nodig?” -blz.306-

Hou jij van een goed verhaal met veel humor, dat je hardop laat lachen en soms doet huilen, je echte vriendschappen laat zien en offers laat maken voor de ware liefde, zonder dat het een klef verhaaltje wordt? Dan is deze serie absoluut voor jou! Nicola May heeft met dit tweede deel in de serie weer een geweldig boek neergezet en ik durf me absoluut fan te noemen. Want wat is dit weer een heerlijk verhaal. Ik kijk enorm uit naar het derde deel in deze trilogie, maar gelukkig heb ik het manuscript al liggen, dus ik waan me al snel weer in het prachtige pittoreske kustdorpje Cockleberry Bay. En ik raad je aan om dat ook te doen. Pak een lekkere mok thee of iets anders lekkers, een stuk chocolade en ga lekker in die zon zitten of op de bank met de boeken uit deze serie en voor je het weet zet je je zorgen opzij en geniet je. Want deze trilogie is werkelijk verslavend goed!

“Je bent niet bang om lief te hebben – je bent bang om liefgehad te worden.”-blz.200-
Www.thebookdragonsnook.com