Steengoed verhaal

4,5 ster v/d 5

Wow, wat een verhaal was dit en wat een perfect gekozen thema. Niet voor de hand liggend, maar absoluut iets waar mensen rekening mee moeten houden. Valselijk beschuldigd worden van iets wat je niet gedaan hebt, dat is wat Steven overkomt na een avond uit te zijn geweest en met Christina mee naar huis gaat op haar uitnodiging. Wat een geweldige nacht had horen te zijn verandert echter in een nachtmerrie voor Steven. Christina stoot op een nogal stom moment haar hoofd, Steven wil haar graag helpen opruimen en de wond te verzorgen, maar daar moet ze niets van weten en zegt dat ze nu toch wel graag wil dat hij naar huis gaat en dat ze het wel alleen opruimt, het is niet erg. Ondanks dat hij zijn twijfels bij haar verhaal trekt, gaat hij toch maar naar huis als zij hem duidelijk maakt hem niet meer om zich heen te willen hebben. Dan de volgende dag wordt hij wakker door een telefoontje van zijn beste vriend en krijgt hij te horen dat hij beschuldigd wordt van verkrachting…Steven snapt er werkelijk niets van. Maar ondertussen staat heel social media er al vol mee en wordt hij van alle kanten beschuldigd voor iets wat hij niet heeft gedaan. Zijn leven stort zoetjesaan steeds meer en meer in elkaar en er lijkt niets te zijn wat hij er tegen kan doen, zijn vrienden laten hem vallen, hij raakt zijn baan kwijt en ga zo maar door. Hij wordt opgejaagd in zijn eigen stad en sluit zich steeds meer en meer op….en dat alles doordat iedereen klakkeloos aanneemt wat iemand zomaar beweert op social media…Hoe zal Steven in vredesnaam zijn leven nog weer normaal kunnen oppakken als niemand hem lijkt te willen helpen en geloven? Is er nog wel een toekomst weggelegd voor hem?

“Hij klikte de melding aan waarin hij was getagd in een bericht. Van de eerste foto ging zijn hart als een razende tekeer. Daar stond hij. De selfie die Christina van hen had gemaakt. Hij met een scheve grijns en een wazige blik in zijn ogen. Zij zwoel en sexy, zoals hij haar herinnerde. De tweede foto was er eentje van Christina’s bed en de grote hoeveelheid bloed op het hoeslaken en het kussen. In het licht leek het nog gruwelijker dan de vorige avond.” -blz.38-
Evi volgt een sportopleiding, maar na een ongeluk in het bos waardoor zij haar voet op meerdere plekken breekt raakt zij geblesseerd. De genezing en revalidatie ervan gaat erg lang duren en hierdoor valt haar volledige schooljaar in het water. Dit valt haar ontzettend zwaar, maar de directeur heeft haar gezegd het in het nieuwe jaar opnieuw te doen zodat ze nu volledig aan haar herstel kan werken. Uiteindelijk neemt ze een baantje aan in het zwembad om zo wel haar kosten voor de huur en alles te kunnen betalen en zo is ze toch nog wel een soort van met sport omringt. Hier ontmoet ze een waterpolospeler waar haar hart een heel stuk sneller van gaat slaan. In het begin zegt Mick maar weinig, maar al snel is er toch echt niet te ontkennen dat er wel degelijk een sterke aantrekkingskracht is tussen de twee. Mick behandeld haar alleen het ene moment alsof ze de wereld voor hem is en het andere moment is hij hartstikke afstandelijk, ze begrijpt er werkelijk waar niets meer van. Waarom houdt Mick haar zo overduidelijk op afstand en waar heeft ze dit gedrag in vredesnaam aan verdiend? Moet ze hier nog wel meer moeite in steken of kan ze het beter laten gaan, ondanks dat ze zo onwijs gek op hem is…

“Volg je hart.’ raadde Carola aan.’Maar wees niet blind voor alles om je heen.” -blz.205-
Dit verhaal geeft je de verhalen van twee intens lieve en goede mensen die ongelooflijk worstelen met zichzelf en de wereld om zich heen…. en laat je als lezer een hele andere kant van de social media zien, dat het niet alleen maar leuk en al is en dat je zeker niet alles moet geloven wat er online staat. Nu moet de mens dat sowieso niet natuurlijk, gelijk een oordeel vellen puur omdat iemand je iets vertelt, want dat hoeft echt niet altijd de waarheid te zijn. Maar inderdaad, ik zie het ook om me heen, men post iets negatiefs op Facebook over iemand en hoppa menig mens gaat er gelijk onder reageren en heeft zijn of haar mening wel klaar staan over de desbetreffende persoon. Dit vaak zonder dat er überhaupt wel wordt nagegaan of het verhaal wel klopt. Mensen lijken echt sneller geneigd te zijn om iets negatiefs klakkeloos voor waarheid aan te nemen dan dat ze dat met iets positiefs doen… en heel eerlijk beangstigt dat mij persoonlijk vaak zat. Je kan namelijk niet in iemands hoofd of leven kijken, iemand kan heel anders zijn dan wat jij of een ander denkt of zegt. Ga eerst na of de bronnen wel kloppen voordat je een mening vormt. Zo moeilijk is dat namelijk echt niet. Ik vind het zo ontzettend goed dat Suzanne Peters deze onderwerpen naar voren haalt in haar boek, want het is echt heel erg belangrijk dat daar ook eens naar gekeken wordt. Het verhaal daarbij zit ook nog eens steengoed in elkaar. Ik had het boek in no time uitgelezen en leefde met beide personages erg mee, maar bovenal met Steven, want tsjezus wat heeft die gozer een hoop shit over zich heen gekregen. In het begin was het nog wel een beetje inkomen, maar al snel veranderde dat en zat ik midden in de levens van de hoofdpersonages. Maar niet alles is kommer en kwel in dit boek er is ook absoluut ruimte voor mooie, leuke en lieve dingen gemaakt. Ik ben echt onder de indruk van het verhaal en Suzanne haar schrijfstijl is zo ontzettend fijn waardoor je voor je het weet het boek al uit hebt. De titel past absoluut bij het boek, want van slag ben je er zeker nog wel even door. Dit boek is echt een aanrader om te gaan lezen! Met een hele duidelijke boodschap: geloof niet alles wat je online ziet staan.

“Het had haar doen denken aan alle keren dat ze zelf ook keihard had geoordeeld over iemand die ze niet kende. Hoe vaak had ze niet geloofd wat ze online las?” – blz.223-
www.thebookdragonsnook.com