Lezersrecensie
Wauw, dit boek moet je gewoon gelezen hebben
“Wat als je gevangen zit in je eigen leven”, die tekst op de cover van het boek sprak me samen met de achterflap van een meisje in een heel streng geloof echt onmiddellijk aan. Want ja… wat doe je dan? Zelf heb ik niet door het geloof vastgezeten in mijn leven, maar wel door een relatie die absoluut verre van goed voor mij was. Ik ben eruit gekomen gelukkig en heb een heel nieuw leven weten op te bouwen. Ik was dus razend benieuwd of dat Ada ook zou lukken, zij had per slot van rekening ook nog eens een heel zwaar geloof bij zitten. Haar ouders en dan vooral haar vader is intens streng. De kerk waar ze komen, prediken bijna alleen maar over hoe God kwaad op ze zou zijn als ze iets zouden doen wat in Zijn ogen niet aanvaardbaar was en zo nog veel meer ellende. Niet bepaald iets wat ik een vredelievend geloof zou noemen en duidelijk werd dat hoe meer Ada met Belen optrok zij dat zelf ook begon in te zien. Door het contact met Belen krijgt Ada de kans om te zien hoe de wereld er buiten haar eigen kleine strenge leven uitziet en dat er zo ongelooflijk veel meer is.
“Het beangstigd me dat dit werk, drank rondbrengen, een praatje maken met mensen die van het heerlijke eten genieten, iets nuttigs doen en er iets mee verdienen, me zo gelukkig maakt. Dat iets simpels en iets wat zo ver van me af staat van de Ada die ik al mijn hele leven probeer te zijn, me zo blij maakt.” -blz.36-
Ondanks haar angsten voor al deze nieuwe dingen komt ze erachter dat je hoort te genieten juist in plaats van alleen maar onderdanig te zijn aan mannen en aan God. Ze heeft altijd al wel haar twijfels gehad of het leven dat voor haar zo gepland is nou wel echt haar ding zou zijn en of het wel zo rechtvaardig is allemaal, maar dat kon ze beter voor zich houden want anders zou ze zwaar gestraft worden door haar vader en God. Maar nu beginnen haar twijfels steeds meer de boventoon te voeren en al helemaal als haar aanstaande echtgenoot ook nog eens hele nare kanten blijkt te bezitten. Ondertussen groeit haar vriendschap met de Griekse Belen uit tot iets heel moois en hij steekt niet onder stoelen of banken dat hij haar echt wel leuk vindt en zelfs Ada moet aan zichzelf toegeven dat ze elke keer toch wel erg uitkijkt om hem weer te zien in het restaurant of naar hun appjes. Hoezeer het ook aan haar knaagt dat dit absoluut niet hoort. De twee krijgen zo’n intense band met elkaar en hoe sterker die band wordt, hoe meer ze begint te twijfelen of het leven dat zij heeft nu wel echt hetgeen is wat zij wil. Ze denkt dat de duivel haar gek aan het maken is en probeert haar niet te laten trouwen met Robert, waardoor ze dat wel moet doen, want dat is het enige juiste, toch? Maar is deze keuze wel echt verstandig en verliest ze dan niet juist de persoon die zij echt is? En als dat zo zou zijn….hoe komt ze weg uit de gevangenis die dan haar leven is?
“Ik hou mijn arm stevig om zijn middel en ik wens, bid, verlang met heel mijn hart dat er iets gebeurt waardoor ik niet terug hoef naar mijn normale leven. Natuurlijk is dat een onrealistische droom, zoals zoveel dingen die ik zou willen. En toch, hoezeer ik soms ook met rust gelaten zou willen worden, hoezeer ik ook rustig, zonder schuldgevoel, schaamte of angst zelf zou willen nadenken, zou ik mijn familie te veel missen. Ik zou er alleen voor staan en dat maakt me nog veel banger.”-blz.108-
Emma Anna heeft met dit boek wederom een juweel neergezet, net als bij vorige boeken van haar kon ik gewoon niet stoppen met lezen, wou dat ook echt niet. Ik werd meegezogen de wereld van Ada in en moest weten hoe het verder zou gaan. Ik wou haar toeschreeuwen dat ze bepaalde keuzes moest maken en wakker moest worden en kon sommige personages wel wat aandoen gewoon. Dat een meisje als Ada zo verscheurd wordt door iets wat eigenlijk heel erg normaal zou moeten zijn is gewoon verschrikkelijk. Het boek laat je allerlei emoties ervaren en je krijgt zo’n hechte band met Ada en Belen. Ze worden je vrienden en je wil niets liever dan dat zij twee gewoon gelukkig worden en dat de rest van de wereld zich lekker met zijn en haar eigen zaken moet gaan bemoeien. Dit boek is zo ontzettend mooi, het is werkelijk een prachtig liefdesverhaal, maar wel een met een duister randje eraan.
“Als ik niemand had waar ik rekening mee moest houden, als ik gewoon kon doen wat ik wilde, waar mijn hart naar verlangde, zou ik op hem afrennen, mijn armen om zijn nek slaan en een kus op zijn wang drukken. Of misschien zelfs ergens anders.”
www.thebookdragonsnook.com
“Het beangstigd me dat dit werk, drank rondbrengen, een praatje maken met mensen die van het heerlijke eten genieten, iets nuttigs doen en er iets mee verdienen, me zo gelukkig maakt. Dat iets simpels en iets wat zo ver van me af staat van de Ada die ik al mijn hele leven probeer te zijn, me zo blij maakt.” -blz.36-
Ondanks haar angsten voor al deze nieuwe dingen komt ze erachter dat je hoort te genieten juist in plaats van alleen maar onderdanig te zijn aan mannen en aan God. Ze heeft altijd al wel haar twijfels gehad of het leven dat voor haar zo gepland is nou wel echt haar ding zou zijn en of het wel zo rechtvaardig is allemaal, maar dat kon ze beter voor zich houden want anders zou ze zwaar gestraft worden door haar vader en God. Maar nu beginnen haar twijfels steeds meer de boventoon te voeren en al helemaal als haar aanstaande echtgenoot ook nog eens hele nare kanten blijkt te bezitten. Ondertussen groeit haar vriendschap met de Griekse Belen uit tot iets heel moois en hij steekt niet onder stoelen of banken dat hij haar echt wel leuk vindt en zelfs Ada moet aan zichzelf toegeven dat ze elke keer toch wel erg uitkijkt om hem weer te zien in het restaurant of naar hun appjes. Hoezeer het ook aan haar knaagt dat dit absoluut niet hoort. De twee krijgen zo’n intense band met elkaar en hoe sterker die band wordt, hoe meer ze begint te twijfelen of het leven dat zij heeft nu wel echt hetgeen is wat zij wil. Ze denkt dat de duivel haar gek aan het maken is en probeert haar niet te laten trouwen met Robert, waardoor ze dat wel moet doen, want dat is het enige juiste, toch? Maar is deze keuze wel echt verstandig en verliest ze dan niet juist de persoon die zij echt is? En als dat zo zou zijn….hoe komt ze weg uit de gevangenis die dan haar leven is?
“Ik hou mijn arm stevig om zijn middel en ik wens, bid, verlang met heel mijn hart dat er iets gebeurt waardoor ik niet terug hoef naar mijn normale leven. Natuurlijk is dat een onrealistische droom, zoals zoveel dingen die ik zou willen. En toch, hoezeer ik soms ook met rust gelaten zou willen worden, hoezeer ik ook rustig, zonder schuldgevoel, schaamte of angst zelf zou willen nadenken, zou ik mijn familie te veel missen. Ik zou er alleen voor staan en dat maakt me nog veel banger.”-blz.108-
Emma Anna heeft met dit boek wederom een juweel neergezet, net als bij vorige boeken van haar kon ik gewoon niet stoppen met lezen, wou dat ook echt niet. Ik werd meegezogen de wereld van Ada in en moest weten hoe het verder zou gaan. Ik wou haar toeschreeuwen dat ze bepaalde keuzes moest maken en wakker moest worden en kon sommige personages wel wat aandoen gewoon. Dat een meisje als Ada zo verscheurd wordt door iets wat eigenlijk heel erg normaal zou moeten zijn is gewoon verschrikkelijk. Het boek laat je allerlei emoties ervaren en je krijgt zo’n hechte band met Ada en Belen. Ze worden je vrienden en je wil niets liever dan dat zij twee gewoon gelukkig worden en dat de rest van de wereld zich lekker met zijn en haar eigen zaken moet gaan bemoeien. Dit boek is zo ontzettend mooi, het is werkelijk een prachtig liefdesverhaal, maar wel een met een duister randje eraan.
“Als ik niemand had waar ik rekening mee moest houden, als ik gewoon kon doen wat ik wilde, waar mijn hart naar verlangde, zou ik op hem afrennen, mijn armen om zijn nek slaan en een kus op zijn wang drukken. Of misschien zelfs ergens anders.”
www.thebookdragonsnook.com
1
Reageer op deze recensie
