Niet King's beste, maar wel een vermakelijk begin van een epos.

Ik heb best een groot deel van Stephen King's boeken gelezen maar om diverse redenen eigenlijk altijd de Donkere Toren voor me uitgeschoven. En nu dan eindelijk er aan begonnen (weer een serie, pfff). Het eerste boek wordt door velen gezien als de minste in de serie en sommige claimen dat er niet doorheen te komen is. Persoonlijk vond ik dat reuze meevallen. Het is niet zo'n heel dik boek en het verhaal is prima te doen. Ik zal niet zeggen dat het King's beste werk is maar als fantasy boek is het best goed (zeker niet het beste dat ik ooit gelezen heb). Het gaat over Roland, de gunslinger, die een zoektocht start naar de mystieke Donkere Toren om eigenlijk onbekende redenen anders dan dat het zijn lot is om deze te vinden. In deze hoedanigheid zit hij de mysterieuze man in het zwart achterna die klaarblijkelijk over magische krachten beschikt. Het is in het begin niet zo heel duidelijk wat de reden is, maar gaandeweg Roland's tocht komen we stukje bij beetje meer te weten over de geschiedenis van deze laatste der gunslingers (in het Nederlands vertaald als scherpschutters). Tijdens zijn enorme tocht door een desolate woestijn komt hij een jonge jongen, Jake, tegen die hij meeneemt op zijn queeste. Jake spreekt over rare voor Roland onbekende zaken en Roland denkt dat de jongen in kwestie over een speciale gave (the touch) beschikt. Samen gaan ze verder op de tocht.
Een prima opening wat mij betreft voor een serie en ik ben zeer benieuwd hoe het verder gaat. Ik begrijp dat het na dit eerste boek alleen maar beter gaat worden. We zullen zien.