Geweldige slow-burner!

Mia Krϋger is een veelbelovend politie rechercheur die onderdeel uitmaakt van een speciaal onderzoeksteam van het Noorse politieapparaat dat onder leiding staat van de gedreven agent Holger Munch. Nadat het team opgeheven wordt als gevolg van een misstap van Krϋger, raakt ze aan lager wal en staat ze op het punt om zelfmoord te plegen. Wanneer later in een bos op het platteland een zesjarige meisje dood wordt aangetroffen, opgehangen aan een boom met poppenkleren aan en een label om haar nek met de tekst: Ik Reis Alleen, staat het hele land op zijn kop en wordt het team van Holger Munch nieuw leven in geblazen. De voorwaarde: Mia Krϋger moet deel uitmaken van het team.
Het hervormde team, bestaande uit oudgedienden en nieuwelingen begint vervolgens een klopjacht op de sinistere moordenaar die middels subtiele aanwijzingen laat weten dat dit Meisje niet de eerste is en er zeker meer zullen volgen. De klokt tikt voor het team. Zullen ze in staat zijn de moordenaar te stoppen voor het volgende slachtoffer valt?

Na het lezen van ‘The Chestnut Man’ (Oktober) van Søren Sveistrup en ‘Sneeuwblind’ van Ragnar Jónasson, heb ik de smaak van de Scandinavische thrillers te pakken. Terwijl ik het vervolg op ‘Sneeuwblind’ al klaar heb leggen en ondertussen me ook nog door een stapel andere boeken moet worstelen (wat vervelend) kwam ik in de kringloop dit boek van Samuel Bjørk tegen. De tekst op de achterflap wekte mijn interesse en de belofte (volgens de kaft) dat het hier om een ‘briljante pageturner van grote klasse’ gaat en dat we onze ‘zuurstofflessen paraat moeten houden’, heb ik me laten verleiden het boek mee te nemen en het direct te lezen (ondertussen lees ik nog het volgende deeltje van the Dresden Files ;-) ). Toen ik er eenmaal in begon greep het me meteen. Het begint allemaal behoorlijk depressief met een agente die op het punt staat om een einde aan haar eigen leven te maken. We worden meegezogen in haar ellende en even lijkt het allemaal wat te zware kost te worden. Maar….op het moment dat de agente opnieuw ingelijfd wordt in haar oude onderzoeksteam, verdwijnt haar depressie (grotendeels) naar de achtergrond en duiken we het diepgaande onderzoek in van het team dat uit alle macht tracht de moordenaar te vinden alvorens deze het volgende slachtoffer maakt. Dit wordt op een geweldige manier beschreven waarbij we regelmatig mee mogen luisteren in de gedachten kronkels van deze briljante agente. Terwijl dit het hoofdplot van het boek is, ontwikkelen zich ook nog diverse andere plots. Plots die eerst niets met het hoofdplot te maken lijken te hebben maar uiteindelijk op briljante wijze tot een geheel samen komen. En dat is precies wat ik zo ontzettend goed vind aan dit boek en me iedere keer weer liet smachten naar het volgende hoofdstuk. Je wilt namelijk precies weten wat er aan de hand is en je hoopt dat niet vergeten wordt dat alle vragen die je opdoet tijdens het lezen van het boek bevredigend beantwoord worden. Ik denk dat de auteur daar aardig in geslaagd is. Het boek is een echte ‘slow burner’, er wordt echt de tijd genomen om de diverse plots te vormen en de personages te leren kennen. Het enige minpuntje aan dit boek is dan ook dat in mijn opinie, juist omdat er zoveel tijd genomen wordt om het verhaal te smeden, het einde dan ineens heel plotseling komt. Je verwacht een groots einde dat dan eigenlijk heel klein is en eigenlijk stiekem een klein beetje afgeraffeld aanvoelt. Dit neemt niet weg dat het echt een goed boek is dat het verdient gelezen te worden.
Het is het debuut van de Noorse schrijver Samuel Bjørk en het eerste deel in een serie over het duo Holger Munch en Mia Krϋger. Inmiddels zijn de twee vervolgdelen ‘De Doodsvogel’ en ‘de Jongen in de Sneeuw’ ook verschenen en ik ben zeker van plan deze ook te gaan lezen.