Klassieker uit de Japanse Detective literatuur

Het is Winter 1937 wanneer het Japanse dorpje Okayama opgeschrikt wordt door een gruwelijke moord tijdens een huwelijksnacht in het befaamde Ichiyanagi huis. De moord gaat gepaard met een afgrijselijke schreeuw en het geluid van een Koto (een traditioneel Japans snaren instrument). Het plaats delict lijkt volledig van binnen afgesloten, er zijn geen sporen behalve een Katana (Japans zwaard) dat in de Sneeuw voor de deur steekt. Wanneer het onderzoek van de politie al snel op een dood spoor lijkt te raken, laat de oom van de vermoorde bruid de befaamde detective Kosuke Kindaichi overkomen om de zaak te onderzoeken. Gewapend met niets anders dan zijn hersenen en perfecte vermogen tot deductie gaat Kindaichi aan de slag. Maar kan hij de de schijnbaar onmogelijke misdaad op lossen?

The Honjin Murders is een der klassieken uit de Japanse detective literatuur. Het is het eerste boek in een reeks van uiteindelijk 77 boeken over de befaamde detective Kosuke Kindaichi. De serie werd geschreven door Seishi Yokomizo (1902 – 1981) die met dit eerste boek de eerste Mystery Writers of Japan Award won in 1948. Seishi Yokomizo groeide uit tot een van de meest populaire detective schrijvers van Japan en van zijn boeken gingen ruim 55 miljoen exemplaren over de toonbank. Over detective Kosuke Kindaichi werden meerdere films gemaakt, een televisie serie en zelfs een animatie serie. De bekendste verfilming is de bewerking van het boek The Inugami Curse dat in 1976 verfilmd werd als The Inugami Family door de bekende Japanse regisseur Kon Ichikawa. In 2006 zou dezelfde Kon Ichikawa zelfs nog een remake van diezelfde film maken onder de titel The Inugamis. Ook al was de boeken serie rondom detective Kindaichi in Japan mateloos populair, het is de eerste keer dat het eerste boek, The Honjin Murders, in een Engelse vertaling verschijnt via uitgever Pushkin. Het enige boek in de Detective Kindaichi reeks dat eerder in de Engelse taal uitgegeven werd is The Inugami Curse dat onlangs ook door Pushkin opnieuw uitgebracht is.
Wat mij in eerste instantie aantrok aan dit boek was de vormgeving. Ik ben zelf liefhebber van Japanse films en vooral deze die afspelen in het feodale Japan. The Seven Samurai, Yojimbo en vooral de reeks rondom de blinde zwaardvechter Zatoichi spreken mij enorm aan. Het kaft van dit boek doet erg denken aan oude Japanse filmposters en dat is de voornaamste reden dat ik het boek ter handen nam. Het sprak direct aan. Onlangs zag ik nog een klassieke Japanse detective film en met dat nog in gedachten heb ik het boek meegenomen.
Het enige andere Japanse boek dat ik ooit gelezen heb is Musashi, het ruim 1000 pagina’s tellende magnum opus van Eiji Yoshikawa over het leven van de legendarische Samurai Miyamoto Musashi.
Ik was dus best enthousiast om weer eens wat te lezen uit die streken. Dit boek bleek een aangename verassing.
Als eerste moeten we niet vergeten in welke tijd het verhaal geschreven is, het is een boek dat oorspronkelijk in 1948 is uitgekomen. Inspiratie voor dit boek komt dan ook voornamelijk van literatuur van voor die tijd. De schrijver maakt daar in het boek ook geen geheim van. Regelmatig wordt verwezen naar klassiekers uit vooral de Westerse murder/mysterie literatuur. Het boek waar in dit boek het meest naar verwezen wordt is The Mystery of the Yellow Room van Gaston Leroux. Het verhaal valt dan ook onder de zogenaamde ‘Locked Room Murder Mysteries’ wat inhoud dat het gaat om een moord in een ruimte dat van binnenuit afgesloten is en ogenschijnlijk onmogelijk lijkt dat de moordenaar kon ontkomen zonder een uitgang te forceren. En dat is precies wat gaande is in dit boek. Het pas getrouwde bruidspaar word dood gevonden in een plas bloed in de bijwoning van een groot Japans landhuis. Het gebouw is van binnenuit afgesloten en er zijn totaal geen sporen met uitzondering van een Japans zwaard dat bij de ingang in het sneeuw geplant is. De schrijver verteld het verhaal vanuit zijn eigen perspectief waarin hij doet voorkomen alsof hij het verhaal gevormd heeft naar aanleiding van verslagen van derden die getuige zijn geweest van het gebeuren. Gedurende het verhaal geeft mondjesmaat aanwijzingen die kunnen leiden naar de oplossing van de moord waarmee hij ons, de lezers, uitdaagt de moord op te lossen. Hierbij worden we regelmatig op het verkeerde been gezet en zelf moest ik regelmatig even terug bladeren om te kijken welke aanwijzingen er ook alweer vermeld waren. Overigens heb ik het einde niet kunnen raden.
Het boek leest lekker weg, al moet wel vermeld worden dat de Japanse namen soms wat verwarrend kunnen zijn. Gelukkig, en dat zou iedere schrijver eigenlijk moeten doen, bevind zich in het begin van het boek een lijst met karakters en hun rol in het boek. Dat maakt het bijzonder makkelijk om af en toe te kijken wie ook al weer wie was.
Dit was voor mij een aangename kennismaking met detective Kosuke Kindaichi en het werk van Seishi Yokomizo. Uitgeverij Pushkin heeft onlangs ook het boek The Inugami Curse in deze reeks in de Engelse taal uitgegeven. Ik ben zeker van plan deze ook te gaan lezen en ik hoop dat de uitgever meerdere boeken uit deze reeks zal gaan publiceren in de Engelse taal.
Ben je liefhebber van murder/mysterie verhalen, locked-room mysteries, klassieke detective verhalen in het straatje van Sherlock Holmes of Agatha Christie, dan zou dit boek je zeker aan moeten spreken.