Lezersrecensie
Een griezelig goed einde van een fantastische serie
Lockwood & Co wil het mysterie ontrafelen dat verborgen zit achter de beroemde agente Marissa Fittes. Ze besluiten in te breken bij haar graf en ontdekken een groot geheim. Om dit geheim te ontcijferen, gaan ze een strijd aan met het grootste bureau, Bureau Fittes. Kunnen ze de waarheid over de geestenepidemie én Marissa Fittes achterhalen voor het te laat is?
Na De Vlammende Geest kon ik niet wachten om verder te lezen in de serie. Het vierde deel eindigde op zo’n cliffhanger, dat ik niet anders kon. Ik wilde zo graag weten hoe het precies in elkaar stak. Stroud is hier zo goed in. Ieder boek eindigt op een cliffhanger waardoor je door móét lezen en als het niet kan, dan loop je de hele dag rond met de vraag in je hoofd met allemaal theorieën wat er zou kunnen gebeuren.
Zo ben ik al veel zaken vergeten (zelfs de hoofdzaak van bijvoorbeeld deel 2...), maar herinner ik me de cliffhangers van alle delen nog heel goed.
Ook dit boek was weer erg goed. Rond de grote hoofdzaak, heeft Lockwood & Co nog kleine zaken die toch nog een rol spelen in het boek, wat erg leuk is. De zaken waren spannend, waardoor je door wilt lezen. Hoewel ik moet bekennen dat ik vergeten was dat het boek griezelig was en ‘s avonds toch nog las, totdat er ineens geesten waren. Oeps! Omdat ik bang was dat ik er nachtmerries van zou krijgen, legde ik het boek maar gauw aan de kant, om het de volgende dag weer op te pakken.
In dit geweldige verhaal spelen ook fantastische personages een rol. Het fijne is dat de personages toch een kleine introductie krijgen, mocht je ze zijn vergeten. De meeste herinnerde ik me wel, maar van sommige was ik alweer vergeten dat ze bestonden. Dan is het toch wel fijn als ze worden gepresenteerd. Hoewel je ze al vier boeken lang kent, leer je nog steeds nieuwe kanten van ze kennen.
Ik vind het ook erg tof als er een nieuwe draai wordt gegeven aan iets wat we al sinds het eerste deel weten. Lastig uit te leggen en om niet te spoilen, hier een random voorbeeld: A heeft een naam en in deel 5 wordt verteld dat die naam een betekenis heeft en zelfs een rol in het boek speelt. Kijk, dat is toch super tof!
Ik kan aan het einde van de serie toch geen afscheid nemen van deze fantastische personages?! Hoewel Lucy soms wel heel gemeen is tegen Schedel, begint ze hem toch wel te accepteren en komt ze erachter dat hij zo erg nog niet is (eindelijk, Lucy!). Ook is Lucy een fijn personage om uit te lezen. Ze is niet perfect en luister ook nooit naar wat Lockwood haar opdraagt. Dat was vaak prettig (met soms een paar irritaties, haha) en ze was ook een echte kick ass hoofdpersoon. Ik kon het tijdens het lezen ook niet laten om haar keihard met Lockwood te shippen. Ahh, ze zijn zo lief samen en echt mijn OTP nu, naast Percabeth ;)
Maar de andere personages zijn ook super, hoor. Het is zo leuk om te zien hoe ze zijn ontwikkeld door de serie heen!
Het einde deed wel een beetje pijn. Ineens was het afgelopen en ik weet nu niet of ik blij ben dat ik de serie uit heb, of dat ik juist heel verdrietig ben, omdat het afgelopen is. Het was een mooi einde, maar waar ze het ene moment nog aan het vechten waren, was het op het andere moment klaar. Over en klaar en toen ik de laatste bladzijde omsloeg, moest ik toch wel even slikken. Vijf boeken lang met Lockwood & Co avonturen beleefd en toen was het voorbij. Over.
Zoals jullie wel hebben gezien bij mijn cijfer, heb ik het een 10 gegeven. 10 van de 10. Want dit slotdeel is perfect. Ik zou niets hebben veranderd en het was gewoon goed. Niet heel verrassend dus dat ik dit boek ook in mijn top 5 van 2018 heb gezet! Ik ben nog steeds verdrietig dat de serie voorbij is, maar met dit spectaculaire slot ben ik tevreden. Nu ik de serie uit heb, kan ik niet wachten om het te herlezen en opnieuw de serie in te duiken, want ik denk niet dat ik hier ooit genoeg van ga krijgen. Maar misschien moet ik eerst eens The Dagger in the Desk gaan lezen, hmm.
Recensie is eerder verschenen op:
https://secretsofthetales.wordpress.com/2018/12/30/recensie-het-lege-graf-jonathan-stroud-lockwood-co-5/
Na De Vlammende Geest kon ik niet wachten om verder te lezen in de serie. Het vierde deel eindigde op zo’n cliffhanger, dat ik niet anders kon. Ik wilde zo graag weten hoe het precies in elkaar stak. Stroud is hier zo goed in. Ieder boek eindigt op een cliffhanger waardoor je door móét lezen en als het niet kan, dan loop je de hele dag rond met de vraag in je hoofd met allemaal theorieën wat er zou kunnen gebeuren.
Zo ben ik al veel zaken vergeten (zelfs de hoofdzaak van bijvoorbeeld deel 2...), maar herinner ik me de cliffhangers van alle delen nog heel goed.
Ook dit boek was weer erg goed. Rond de grote hoofdzaak, heeft Lockwood & Co nog kleine zaken die toch nog een rol spelen in het boek, wat erg leuk is. De zaken waren spannend, waardoor je door wilt lezen. Hoewel ik moet bekennen dat ik vergeten was dat het boek griezelig was en ‘s avonds toch nog las, totdat er ineens geesten waren. Oeps! Omdat ik bang was dat ik er nachtmerries van zou krijgen, legde ik het boek maar gauw aan de kant, om het de volgende dag weer op te pakken.
In dit geweldige verhaal spelen ook fantastische personages een rol. Het fijne is dat de personages toch een kleine introductie krijgen, mocht je ze zijn vergeten. De meeste herinnerde ik me wel, maar van sommige was ik alweer vergeten dat ze bestonden. Dan is het toch wel fijn als ze worden gepresenteerd. Hoewel je ze al vier boeken lang kent, leer je nog steeds nieuwe kanten van ze kennen.
Ik vind het ook erg tof als er een nieuwe draai wordt gegeven aan iets wat we al sinds het eerste deel weten. Lastig uit te leggen en om niet te spoilen, hier een random voorbeeld: A heeft een naam en in deel 5 wordt verteld dat die naam een betekenis heeft en zelfs een rol in het boek speelt. Kijk, dat is toch super tof!
Ik kan aan het einde van de serie toch geen afscheid nemen van deze fantastische personages?! Hoewel Lucy soms wel heel gemeen is tegen Schedel, begint ze hem toch wel te accepteren en komt ze erachter dat hij zo erg nog niet is (eindelijk, Lucy!). Ook is Lucy een fijn personage om uit te lezen. Ze is niet perfect en luister ook nooit naar wat Lockwood haar opdraagt. Dat was vaak prettig (met soms een paar irritaties, haha) en ze was ook een echte kick ass hoofdpersoon. Ik kon het tijdens het lezen ook niet laten om haar keihard met Lockwood te shippen. Ahh, ze zijn zo lief samen en echt mijn OTP nu, naast Percabeth ;)
Maar de andere personages zijn ook super, hoor. Het is zo leuk om te zien hoe ze zijn ontwikkeld door de serie heen!
Het einde deed wel een beetje pijn. Ineens was het afgelopen en ik weet nu niet of ik blij ben dat ik de serie uit heb, of dat ik juist heel verdrietig ben, omdat het afgelopen is. Het was een mooi einde, maar waar ze het ene moment nog aan het vechten waren, was het op het andere moment klaar. Over en klaar en toen ik de laatste bladzijde omsloeg, moest ik toch wel even slikken. Vijf boeken lang met Lockwood & Co avonturen beleefd en toen was het voorbij. Over.
Zoals jullie wel hebben gezien bij mijn cijfer, heb ik het een 10 gegeven. 10 van de 10. Want dit slotdeel is perfect. Ik zou niets hebben veranderd en het was gewoon goed. Niet heel verrassend dus dat ik dit boek ook in mijn top 5 van 2018 heb gezet! Ik ben nog steeds verdrietig dat de serie voorbij is, maar met dit spectaculaire slot ben ik tevreden. Nu ik de serie uit heb, kan ik niet wachten om het te herlezen en opnieuw de serie in te duiken, want ik denk niet dat ik hier ooit genoeg van ga krijgen. Maar misschien moet ik eerst eens The Dagger in the Desk gaan lezen, hmm.
Recensie is eerder verschenen op:
https://secretsofthetales.wordpress.com/2018/12/30/recensie-het-lege-graf-jonathan-stroud-lockwood-co-5/
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Celine
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
