Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

In de ban van Margo Roth Spiegelman

Celine 16 juli 2019
John Green is een bekende auteur in de YA-boekenwereld, maar ik had tot voor kort nog niets van deze auteur gelezen. Zijn boeken trokken me niet zo en er waren veel andere boeken die ik veel liever wilde lezen. Totdat ik de trailer zag van Paper Towns en besloot het boek te gaan lezen. Niet veel later had ik mijn oortjes in en luisterde ik naar Paper Towns van John Green.

Mijn beoordeling: 8.5/10 of 4.5/5*

Margo en Quentin kennen elkaar al sinds ze klein zijn en waren destijds goede vrienden. Met de jaren zwakte de band echter af. Totdat Margo op een dag de kamer van Q binnen klimt en hem meeneemt op een nachtelijk avontuur. Een dag later is ze verdwenen. Vastbesloten om haar te vinden, gaat Q op zoek naar aanwijzingen om het mysterie dat Margo heet te ontrafelen.

Wat me gelijk opviel was de bijzondere schrijfstijl die Green heeft. Je wilt gelijk verder lezen, of in mijn geval luisteren, omdat het begin zo pakkend is. Wat is er precies gebeurd? Het verhaal houdt je de hele tijd in zijn greep. Dit komt mede door de ongekende schrijfstijl die Green heeft. Echter gebruiken de personages dezelfde stijl om te praten, wat het af en toe nogal ongeloofwaardig maakt.

Margo was altijd al gek op mysteries. En bij alles wat daarna kwam, kon ik me nooit aan de gedachte onttrekken dat ze misschien wel zo van mysteries hield dat ze er zelf een werd.

De personages zijn ook zeer divers.
De hoofdpersoon Quentin, beter bekend als Q, was erg boeiend. Het was leuk om via zijn gedachten de wereld te bekijken, omdat hij op een aparte manier denkt. Toch kon hij ontzettend irritant zijn, omdat hij zich vooral focust op de verdwijning van Margo. Ze zat constant in zijn gedachten en hierdoor verwaarloosde hij vaak zijn school. Hij was verliefd, maar het was een erg ongezonde liefde. Hij was geobsedeerd.

Q’s vrienden Ben en Radar vond ik twee toffe en grappige vrienden en ze gaan allemaal, hoewel het niet de hoofdgedachte van het verhaal is, door moeilijke tijden. Toch bewijst het verhaal later wat een goede vriendschap de drie jongens hebben opgebouwd. Ik geloof dan ook dat je als vrienden eerst moeilijke tijden moet overleven voordat je pas echt een sterke vriendschap hebt.
Ook Lacey is erg interessant, omdat zij weer eens bewijst dat iemand niet te beoordelen is op uiterlijk en status.

Vaak is het belangrijkste van een verhaal het einde. De personages werken er het hele boek naar toe en het midden is er alleen om zich erop voor te bereiden. Dit was echter niet zo in Paper Towns. In dit boek is juist de weg er naar toe het belangrijkst. Het is vooral het leven naar het einde toe, de avonturen die Q beleeft samen met zijn vrienden wat het belangrijkste is. Het einde doet er eigenlijk helemaal niet toe. Hierdoor kreeg ik ook het idee dat het einde wat afgeraffeld was. Het ging ontzettend snel en had voor mij wat meer tijd kunnen krijgen, zoals de weg er naar toe en de personages die tijd hadden gehad zich te ontwikkelen.

Na het uitlezen van het boek, realiseerde ik me eigenlijk dat het heel erg op Sterrenstof van Krystal Sutherland had geleken. Of eigenlijk andersom. Ik wil hier niet spoilen, maar als je beide boeken hebt gelezen, zal je waarschijnlijk de overeenkomsten duidelijk opmerken.

Paper Towns is een bijzonder boek met de unieke stijl van John Green. Dit maakt het boek af en toe wat ongeloofwaardig, maar het laat je ook verder lezen. De personages zijn erg interessant en ook jij raakt op het eind in de ban van Margo Roth Spiegelman. Het heeft me erg nieuwsgierig gemaakt naar de film en het smaakt zeker naar meer.

Wat is jouw favoriete boek van John Green?

Deze recensie verscheen eerder op:
https://secretsofthetales.wordpress.com/2019/07/14/recensie-paper-towns-john-green/

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Celine