Leuk concept met een pijnlijke uitwerking

Disclaimer 1: Als je groot fan van het boek bent of er een bijzondere relatie mee hebt, raad ik je aan om deze recensie niet te lezen. Ik wil niemand kwetsen, maar ik vind het belangrijk om mijn mening te delen over dit boek, omdat ik nog geen enkele andere recensie heb gelezen die iets heeft gezegd over de representatie. Als je daarnaar benieuwd bent, of als je met een open blik mijn recensie kunt lezen zonder gelijk boos te worden en mij aan te vallen, ben je van harte welkom om verder te lezen.

Disclaimer 2: Ik ben zelf Taiwanees/Nederlands en ben al vaker in Taiwan geweest. Ik schrijf deze recensie uit mijn ervaring en dat ik het met bepaalde dingen niet eens ben, betekent niet dat alle Taiwanese Nederlanders het met mij eens zijn. Mijn ervaringen zijn anders dan die van anderen en als jij dit boek als Taiwanese Nederlander wel erg goed vond, is dat natuurlijk hartstikke oké.

Toen ik dit jaar door de catalogi aan het bladeren was, viel mijn oog op dit boek. Het speelt zich af in Taiwan en het Chinese horoscoop speelt er een grote rol in. Bovendien zijn de hoofdpersonen half-Taiwanees/half-Nederlands en laat ik dat nou ook zijn. Dat de auteur (voor zover ik weet) helemaal wit en Nederlands is en niks te maken heeft met Taiwan, vond ik opmerkelijk, maar er was hoop dat het boek mij zou verrassen. Ook de doorzichtige namen van de hoofdpersonen kon ik nog accepteren, want auteurs zoals Homeros zijn daar groot fan van. Nieuwsgierig begon ik met lezen.

In dit boek volg je de elfjarige tweeling Li en Nao die samen met hun ouders op familiebezoek gaan in Taiwan. Wanneer hun ouders worden ontvoerd, komen ze erachter dat ze afstammelingen zijn van de familie van Muis. Tijdens de Grote Race heeft Muis Kat verraden, waardoor die nu boos op hem is en wraak wil nemen. Om hun ouders te redden uit de klauwen van Kat, komen Li en Nao langs alle dieren van de Chinese horoscoop totdat ze uiteindelijk bij Kat komen.

Als ik naar dit boek kijk en het alleen zou waarderen op basis van het verhaal, dan zou ik het 3* geven. Leuk concept waar weinig Nederlanders bekend mee zijn en de personages maken een leuk avontuur mee, terwijl ze van het ene naar het andere dier van de Chinese horoscoop gaan. De puzzels tussendoor die je moet maken om bij het goede hoofdstuk te komen, zijn een leuke toevoeging. Na een tijdje werd het wel een beetje saai, omdat constant hetzelfde gebeurde en het is lastig om enthousiast te worden over een puzzel als een van de hoofdpersonen zo aan het klagen is. Ook het einde gaat veel te snel. Ze hebben zo lang gedaan over de weg erheen dat dat gevecht toch wel wat langer en moeilijker had mogen zijn.

Daarnaast vond ik het lastig om de twee personages uit elkaar te halen. We lezen vanuit de perspectieven van zowel Li als Nao, maar dat had voor mij geen toegevoegde waarde. De personages hebben een vergelijkbare stem en hun perspectieven veranderen vrij snel, waardoor ik tijdens een hoofdstuk de hele tijd in de war raakte. Als de twee perspectieven er toch in moeten blijven, zou het fijner zijn geweest als die veranderden na een hoofdstuk en niet halverwege al.

Toch geef ik dit boek niet 3* en dat heeft vooral te maken met de representatie van Taiwan. Ik denk niet dat ik ooit een boek heb gelezen dat mij zo erg heeft gefrustreerd. Ik zou met liefde elk punt willen opnoemen waar ik commentaar op heb, maar ik denk niet dat iemand daar zin in heeft. Het had vooral te maken met een hoop stereotyperingen (tegenwoordig zijn Taiwanezen heus niet meer zo hyper als ze een blond, wit persoon met blauwe ogen in Taipei vinden), foute informatie (Taipei 101 is helaas niet meer de tweede hoogste toren van de wereld, maar staat ondertussen alweer op nummer 10/11, daar is nog niet iedereen het over eens) en incorrecte Chinese tekst (yīqǐ is helaas niet goed, ook als Google Translate het daar niet mee eens is, maar yìqǐ wel (heeft te maken met het karakter yī dat op meerdere manieren kan worden uitgesproken). Dat dit laatste heel vaak voorkwam verklaart denk ik wel mijn frustratie die constant werd aangewakkerd. Alsof ik een uitdovend vuurtje was dat op het laatste moment toch weer een houtblokje vond om van te leven).

Om deze zeer negatieve recensie af te ronden, wil ik toch op een positief punt eindigen. Ik ben blij er een boek is uitgekomen dat over Taiwan en Taiwanese Nederlanders gaat. Ik heb nog nooit eerder een boek gelezen dat hierover gaat en om mezelf gerepresenteerd te zien, vind ik toch wel erg bijzonder. Dus dankjewel daarvoor.