Een oppervlakkig tweede avontuur

Nachtvlucht is het tweede deel in de jeugdthrillerreeks van Eva Burgers (1969) en volgt Rebel die, zoals haar naam al suggereert, vaak gevaarlijke situaties opzoekt samen met haar vrienden Oliver, Lilly Linn en Kai. Het is inmiddels al herfstvakantie en Rebel verblijft samen met Lilly Linn in een chalet in België. Wanneer ze echter te horen krijgt dat de oom van Oliver is neergestoken begint een nieuw avontuur voor de vriendengroep: kan Olivers hele gezin het doelwit zijn doordat diens vader een advocaat is in een belangrijke criminele zaak?

Nachtvlucht bevat naast de bekende 'Ondertussen bij de politie'-onderbrekingen ook flashbacks naar het verleden in de jaren 70. Al snel is duidelijk dat dit om de jeugd van de dader gaat. Deze flashbacks geven weliswaar een blik in zijn psyche, maar vervolgens is er bijna geen payoff. Daarvoor is dit boek veel te kort en blijft het te oppervlakkig om impact te hebben. De personages krijgen de kans niet om zich te ontwikkelen en worden niet uitgediept. Het enige echte conflict binnen de vriendengroep is de vraag waarom Kai de ene keer toenadering zoekt en de andere keer weer Rebel afstoot, maar ook dit loopt uiteindelijk met een sisser af.

Er zijn veel raakvlakken met het eerste deel: ook hier wordt er veel op en neer gereisd naar dezelfde locatie (de garage in Afslag Zuid en het chalet in dit boek) en de politie komt weinig vooruit tot de vriendengroep met de doorslaggevende tip komt. Het is vooral vreemd dat de politie, tijdens een hoogtepunt in het verhaal, niet direct naar een gevaarlijke locatie gaat die aan hen wordt doorgegeven. Ook is het onduidelijk waarom de dader, zonder te veel weg te geven, een van zijn slachtoffers het ene moment laat gaan en dan op het andere moment weer wil vermoorden.

Met andere woorden, dit vervolgdeel heeft veel dezelfde valkuilen als het eerste boek had. De korte omvang van het boek, waarin het ook nog eens te lang duurt voordat het spannend wordt, doet het verhaal en de personages geen eer aan. Burgers kiest er wel goed voor om de plot dicht bij de personages te houden zodat de zaak echt persoonlijk voor hen is – het is niet zo dat ze zich bemoeien met een zaak die helemaal los van hen staat. Desondanks lukt het Burgers vervolgens niet om er een welgevormd verhaal van te maken met een goede spanningsboog en dat is erg jammer. De jeugd verdient ook een spannende thrillerreeks en kan heus wel meer spanning aan dan wat ze hier krijgen.