Sinister, beklemmend

Meteen is daar een gevoel van onderhuidse spanning. Het is duidelijk dat er voorafgaand aan het verhaal veel gebeurd is, en wij weten niet wat dat is. Fleet houdt de spanning vast door er niets over te zeggen. Het nodigt uit tot verder lezen, want nu wil ik het weten ook!
Ik begin zelf al allerlei mogelijke plots te bedenken, om te proberen of ik de schrijfster te slim af kan zijn.

Het grootste deel van het verhaal wordt verteld door Caroline. W ervaren allen vanuit haar perspectief. Dat gebeurt door stukken uit 2013, dus tweeëneenhalf jaar vóór de huizenruil en stukken uit 2015 tijdens de week van de huizenruil. Francis komt ook aan het woord, hoewel veel minder, in 2013. Tot slot is daar de voor de lezer onbekende figuur die in het huis van Caroline en Francis zit, waarvan steeds stukken tussendoor staan, die de spanning behoorlijk opvoeren.

De sinistere sfeerbeschrijvingen trekken me helemaal in het verhaal, het is echt eng, vooral als zich een onverwachte wending aandient, die me inwendig doet grijnzen. Dit belooft wat. Het is nog niet klaar…..

Nee, mijn bedachte plots klopten niet. Het loopt allemaal heel anders en het zit veel ingewikkelder in elkaar. Dat had ik niet kunnen bedeken… Rebecca Fleet heeft een geweldig debuut geschreven en zij was mij te slim af. Ik hoop dat haar volgende boeken dit succes gaan evenaren.