Een sterk staaltje psychologie

Toen ik begon te lezen in De uitweg was ik heel even misleid door de term 'avonturenroman'. Dit genre kenschetst zich immers door de bekende weg: het hoofdpersonage gaat op reis, komt in levensgevaarlijke situaties terecht en moet middels een vaak fantasierijk avontuur alles en iedereen verslaan om vervolgens als held weer terug naar huis te keren.
Persoonlijk vind ik dat je daarmee De uitweg ietwat tekort doet, want wat een sterk staaltje psychologie! De manipulatie, intriges, maar bovenal menselijke strubbelingen, geheime agenda's en bijzonder goed uitgediepte personages voeren beslist de boventoon. Natuurlijk moet je een verhaal nou eenmaal voorzien van een genre, en ik snap waarom voor deze term gekozen is, maar wat mij betreft heeft Ilona van Hilst een geheel eigen thematiek aan de grond gelegd.

In de uitweg volg je meerdere en uiteenlopende personages, maar het geheel is veelal vanuit drie perspectieven beschreven.
Om te beginnen Chris. Hij is Nederland ontvlucht om een eigen vakantieverblijf te starten op Lanzarote. Een groep vrienden komt bij hem voor een welverdiende week vol ontspanning, maar niet als het aan hem ligt. De zelfbenoemde coach heeft heel andere plannen met de groep, maar dan gaat het mis. Door een blikseminslag komt Chris met de vrienden vast te zitten en raken zij geïsoleerd van de buitenwereld.
Chris is een interessant personage, het is namelijk moeilijk om hoogte van hem te krijgen en te ontdekken wat zijn ware beweegredenen zijn. Hierdoor is de spanningsboog hoog en de opbouw daarvan subliem. Toch is het de interactie met de vriendengroep die het geheel tot een staande ovatie voor de auteur brengt. Ook deze mensen hebben allemaal hun eigen issues en de synergie als groep onderling voedt dat dusdanig dat je ook bij hen moet en zal weten hoe het nou precies zit.

Om echte ontspanning te ervaren heeft de groep hun kinderen ondergebracht bij de vader van één van hen. Deze sympathieke oppas opa heeft echter ook zijn eigen plannen, maar tevens een roerig verleden en groot geheim.
Door dit personage toe te voegen en dit deel van het verhaal, is een nóg sterker geheel ontstaan. Ook bij hem is het mysterie groot, waardoor je al nagelbijtend tot het puntje van je leesstoel komt.

Als laatste en zeker niet als minste is er nog de vrouw van Chris. Met haar werk als antropoloog heeft zij een grote ontdekking gedaan en reist af naar Leipzig om haar bevindingen te presenteren aan het grote publiek. Daar aangekomen krijgt zij echter te maken met obstakels uit het verleden, corrupte collega's en moet zij haar eigen uitweg uit deze soms ronduit gevaarlijke situatie zien te vinden.
Ook al is dit stuk van het verhaal een geheel eigen avontuur op zich, toch heeft het een ondersteunende factor voor de andere twee personages.

Wat knap is, is dat het geen moment te veel is. Er zijn weliswaar veel personages en situaties, maar door haar toegankelijke en bijzonder vlotte schrijfstijl is er geen moment verwarring wie nou wie is. Door de werkelijk perfecte integratie in het verhaal op te nemen, komt iedereen voor je tot leven en weet je van begin tot eind aan het boek gekluisterd te houden.
Al met al vind ik De uitweg zo gigantisch goed in elkaar zitten, dat het heeft gezorgd voor de nodige uren leesplezier.
Vooral de psychologische kant is voortreffelijk, zodat dit verhaal een belofte inhoudt voor de toekomst. Want schrijven kan deze auteur, maar compleet in de geest duiken van haar personages en het verhaal is absoluut haar grote talent. Ik ben dan ook fan en zeer benieuwd wat zij nog meer voor haar lezers in petto heeft!