Ergens had ik een link gemist …

Via het boek “Echo” maakte ik kennis met het werk van Nico De Braeckeleer.
Na een eerdere miskraam doen Caitlin en haar echtgenoot Afram er alles aan om opnieuw zwanger te worden, het wordt een echte obsessie. Wanneer Caitlin dan toch eventjes de touwtjes wat laat vieren en de bloemetjes buiten zet met haar vriendin Naomi, bekomt het haar niet goed. Caitlin, die vooral als illustrator voor boeken werkt, krijgt dan de opdracht om een belle-epoque villa te tekenen. Omdat het haar moeilijk lukt om dit van een foto te doen, beslist ze om een bezoek te brengen aan een villa die te koop staat. En dan gaat het plots grondig mis. Ze heeft een black-out over het bezoek aan de villa maar loopt met een wrang gevoel rond. Zeker als blijkt dat ze zwanger is. Heeft het iets met het bezoek aan de villa te maken, of beeld Caitlin zich van alles zomaar in? Een psychologisch spelletje …
Om heerlijk te zijn, was deze eerste kennismaking met het werk van Nico De Braeckeleer, geen onverdeeld succes. Ergens in het verhaal was ik echt de draad kwijt en kon het verhaal me nog slecht matig bekoren. Misschien is mijn oordeel hier streng, maar ik miste iets waardoor het verhaal zijn geloofwaardigheid verloor. Toch heb ik als lezer voor de Boekenreizigers Leesclub verder gelezen en kreeg ik wel beetje bij beetje de smaak terug te pakken en moet ik bekennen dat het verhaal, zeker als je het einde ervan kent, goed gevonden is.
Geen enkel moment verwacht je de manier waarop de schrijver het verhaal afsluit. Ik zat dus echt wel op het verkeerde spoor of ik heb niet genoeg door de regels gelezen.
Verrassend, soms wat complex, maar al bij al geslaagd. Misschien moet ik het boek later nog eens herlezen om het helemaal te kunnen bevatten.