Leuk verhaal rond de ouderenzorg.

Margaretha Hillebrandt schreef “Het huis met het blauwe dak” en De Boekenreizigers namen dit werk onder de loep.
Juliette is net weduwe geworden en heeft het moeilijk met het alleen zijn. Wanneer ze een folder van De Barones, een verzorgingshuis, in handen krijgt, weet ze wat haar te doen staat. Ze wil zowel mogelijk daar gaan wonen. Niet eenvoudig voor de nog kwieke dame, maar ze weet haar dokter te overtuigen en slaagt in haar plannetje. In De Barones maakt ze al snel kennis met Max. Ook hij is niet helemaal op zijn plaats in het verzorgingstehuis, dus de klik tussen de beide is snel gemaakt. Bloeit er iets mooi tussen hen? Of is Fedor, de klusjesman nog een spelbreker? Feit is dat Juliette en Max weer wat leven in de brouwerij brengen doordat ze een Bucket-list hebben die ze ter plekke verzinnen maar absoluut nog willen afwerken. Maar de ultieme droom van Juliette is “Het huis met het blauwe dak”.
Op een heel speelse en ludieke manier weet Margaretha Hillebrandt een verhaal te creëren rond oud worden en de schrijnende toestanden in sommige verzorgingstehuizen aan te kaarten. Enerzijds is er het probleem van de vaak hoge kosten waardoor ouderen met een lager inkomen niet de kans krijgen om de zorgen die ze nodig hebben te krijgen. Anderzijds de vele regeltjes die de toegang tot de verzorginssector moeilijk maken. Daarnaast is er ook vaak het probleem om voldoende personeel en budget te vinden om in de verzorgingstehuizen mensen op een menswaardige manier te behandelen. En die problematieken brengt de auteur met een knipoog naar voor in haar verhaal. Uiteindelijk komt ze ook met een mooi alternatief om de problemen aan te pakken.
Een leuk verhaal met een beetje spanning en vooral veel leesplezier.