Waarom deze verhalen in één bundel?

“Plots ontwaken” bundelt vier korte thrillers die door verschillende auteurs werden geschreven. Het begint met Spiegel, geschreven door Roan Botman, een verhaal over een jongere met psychologische problemen. Het tweede verhaal luistert naar de titel “De hond zonder naam” en werd geschreven door Hans van Es. Dit verhaal gaat over een onderzoek naar een moord die uitmondt in een kettingreactie van moorden en met een bizarre dader! Janneke Koehoorn schreef het derde verhaal dat luistert naar de titel “ Verkeerde genen”, en gaat over een vakantie die uitmondt in een nachtmerrie. De bundel eindigt met “Dodendans” dat geschreven werd door Mirko Schulze, waarin we kennis maken met de zeer agressieve tot de dood veroordeelde Jimmy Brooks.
De combinatie van de vier verhalen in de bundel is volgens mij niet echt geslaagd. De verhalen hebben naar mijn aanvoelen weinig samenhang en behandelen heel andere thema’s. Het enige verhaal dat ik de moeite vond en echt een mooie basis kan vormen voor een langer uitgewerkt boek was het tweede “De hond zonder naam”. Dit verhaal voelde het natuurlijkst aan en gaf mij het meeste leesplezier. Bij de andere verhalen was het lezen echt een zware opgave om de verhaallijn te blijven volgen en te ontdekken waar de auteur naar toe wou. In die verhalen miste ik het feit dat ze echt zouden kunnen gebeuren, ze zijn teveel gebaseerd op fantasie.
Niet zo’n geweldige leeservaring en dus ook slechts drie sterren.