Avontuurlijke tocht vol gevaar en spanning

Katherine Rundell (1987) is een Engelse auteur en academicus, die vooral kinderboeken schrijft. Met veel van die boeken wist ze een prijs in de wacht te slepen, zo won haar debuut Rooftoppers (vertaald als Sophie op de daken) uit 2015 een Blue Peter Award en de Waterstones Children's Book Prize. Die laatste won ze eveneens voor De ontdekkingsreiziger. Na een aantal losstaande verhalen heeft Rundell nu het eerste deel in wat een trilogie moet worden op de wereld losgelaten. Onmogelijke wezens werd door Jenny de Jonge naar het Nederlands vertaald en neemt de lezer mee naar een magische wereld.

Meteen in het begin van het boek maken we kennis met de twee hoofdpersonages, Christopher en Mal. Hij is op vakantie bij zijn opa Frank in Schotland en heeft een bijzondere band met dieren; zij heeft net haar oudtante Leonoor vermoord zien worden en kan vliegen. Door een bijzondere samenloop van omstandigheden zullen de twee samen in de Archipel belanden, een eilandengroep waar alle nog levende mythische wezens wonen; het is een plek die door een magische barrière afgescheiden is van de mensenwereld. Helaas zijn een aantal van de bijzondere dieren stervende, terwijl andere zich uiterst vreemd gedragen, de ‘glimourie’ is aan het verdwijnen. Mal en Christopher storten zich in het gevaar wanneer ze op zoek gaan naar antwoorden. Ze ontdekken vreselijke dingen en worden achternagezeten door een moordenaar. Wat is er in hemelsnaam aan de hand? Zullen ze het tij kunnen keren?

Al meteen in het begin is duidelijk dat de twee protagonisten geen gewone kinderen zijn; Mal en Christopher komen dankzij Rundell helemaal tot leven. Hetzelfde kan gezegd worden van andere bijzondere personages die ze op hun tocht leren kennen. Daar is bijvoorbeeld Nachtraaf, de ruwe schipper met zijn goede hart, Irian de zeewetenschapper, nereïden en centaurs, en ga zo maar door. Het personage dat steeds meer aandacht opeist, is de verdwenen Onsterfelijke. Waar is die naartoe? En wat moet er gebeuren om de magische wereld te redden?

‘Het gebeurde drieduizend jaar geleden. De Onsterfelijke […] nam het besluit om ons te beschermen tegen de meedogenloze verwoesting veroorzaakt door de mensheid. Ze koos ervoor de Archipel af te snijden van de rest van de wereld.’

De auteur neemt haar lezers mee naar allerlei wonderlijke plekken: de Stad der Geleerden, het Eiland van de Moordenaars, het Eiland van de Onsterfelijke, ... Mal en Christopher hebben vriendelijke en iets minder vriendelijke contacten met de bewoners van de Archipel. Wie wil, kan op een kaart vooraan in het boek proberen de reis van de avonturiers te volgen. Heel indrukwekkend is trouwens het ‘bestiarium’ dat het eigenlijke verhaal voorafgaat: een optekening van maar liefst 22 mythische wezens, voorzien van de nodige informatie en plaatjes.

Rundell hanteert een vlotte schrijfstijl, al zijn haar zinnen en gekozen woorden soms net iets te complex voor 10- tot 12-jarigen, de doelgroep van het boek. Een echt obstakel mag dit echter niet zijn, daarvoor spreken de dialogen te zeer en is het verhaal te afwisselend. Spannend is het ook, en de auteur schrikt er niet voor terug de minder mooie kanten van het leven te belichten; niet alles is rozengeur en maneschijn, leven en dood gaan hand in hand.

Met Onmogelijke wezens onderneem je een avontuurlijke tocht, vol gevaar en spanning. Menselijke personages en mythische figuren gaan hand in hand. Rundell en fantasy, dat plaatje klopt.