Vernuftige magnum thriller

Welbeschouwd is ‘Project X’ van de Nederlandse Bronja Hoffschlag (1981) veel meer dan een doorsnee trilogie. De Spiegelkoning is dan wel het derde volume, toch maakt dit deel uit van één omvangrijk verhaal. Met De dode kamer, haar eersteling uit 2013, won de auteur de Hebban Crimezone Debuutprijs 2014. Circa twee jaar later volgde het met lof overladen vervolg, De Skinner methode.

Vervolgens bleven haar fans meer dan vier jaar lang reikhalzend uitkijken naar de apotheose. Totdat Hoffschlag de ultieme verlossing publiceert – eindelijk. Drie boeken die samen meer dan 1.700 pagina’s bevatten, of beter nog: bijna 740.000 woorden vol nagelbijtend puzzel- en vooral leesplezier.

‘Ik voelde Jamies ogen in mijn rug prikken en wist dat hij de dialoog zou zoeken, zodra ik me naar hem toe zou draaien. Het was zinloos om dat moment uit te stellen. Ik maakte mijn gezicht en haar nat, deed de kraan dicht en draaide me om.’

Haar fascinatie voor Misha en Lennart, de twee broers Larsen, zorgt ervoor dat het leven van Maren Franka helemaal ondersteboven wordt gegooid. Misha zit nog steeds veilig achter slot en grendel in een New Yorkse gevangeniscel. Zijn buurman is de genadeloze moordenaar Donald Skinner. Gebeurtenissen uit het recente verleden bezorgen Misha muizenissen. Hij broedt nieuwe plannen uit. Om die succesvol te kunnen uitvoeren, moet hij een beroep doen op Maren. Maakt ze de enige juiste keuze? Gooit iemand roet in het eten? En welke rol speelt die duivelse Skinner?     

‘Buiten hoor ik Jaceon, Aaron en Marvin elkaars namen roepen en antwoorden. Opgelucht haal ik adem als blijkt dat niemand van ons geraakt lijkt. Dan klinkt er een tweede schot.’

Hoffschlag kruipt niet onder de huid van haar personages, ze ‘is’ gewoonweg haar creaturen. Ze denkt, spreekt en ageert zoals Misha, Maren, Jamie, Skinner en alle anderen. Andermaal is De spiegelkoning gecomponeerd op een grandioze en intelligente wijze, voorafgegaan door fanatiek langdurig onderzoek.

Bereid je voor om tijdens het lezen te twijfelen aan alles; zelfs aan jezelf. Hoffschlag houdt niet alleen de touwtjes strak in handen, ze manipuleert en misleidt zelfs Misha, zowel als de lezer. De wisselende perspectieven en sprongen heen en weer in de tijd vereisen een constante concentratie. Gelukkig bieden de eerder korte passages enige ademruimte. De overrompelende ontknoping is de bloedrode kers op de succulente taart.

Het heeft echter geen enkele zin De spiegelkoning op te pakken zonder voorkennis van de twee vorige boekdelen. Maar daarmee krijg je in ieder geval een intens, verslavend en onberispelijk drieluik voorgeschoteld, neergeschreven door een schrijfster die bulkt van het talent.

De spiegelkoning is een vernuftige magnum thriller. Een harmonieus samenspel van opgebouwde spanning, een psychologische tour de force en meesterlijke uitdieping van de personages.