Lezersrecensie
Een sprankje hoop.
Kerstster in de hongerwinter is een kort maar indrukwekkend verhaal waarin Arianna Saffier op knappe wijze de schrale winter van 1944 tot leven brengt. Ondanks de beperkte omvang weet ze een wereld van angst, oorlog en uitzichtloze honger te vangen in een paar rake scènes.
Wat dit verhaal bijzonder maakt, is het subtiele kerstgevoel dat door de duisternis heen straalt: een sprankje hoop, menselijkheid en liefde in een tijd waarin alles schaars is. De personages voelen echt en dichtbij, en de kleine momenten van warmte komen daardoor des te sterker binnen.
Het is een vertelling die je in één ruk uitleest. Pijnlijk en mooi tegelijk, een kerstverhaal dat troost biedt én herinnert aan wat werkelijk telt.
Wat dit verhaal bijzonder maakt, is het subtiele kerstgevoel dat door de duisternis heen straalt: een sprankje hoop, menselijkheid en liefde in een tijd waarin alles schaars is. De personages voelen echt en dichtbij, en de kleine momenten van warmte komen daardoor des te sterker binnen.
Het is een vertelling die je in één ruk uitleest. Pijnlijk en mooi tegelijk, een kerstverhaal dat troost biedt én herinnert aan wat werkelijk telt.
1
Reageer op deze recensie
