Meedogenloos, indringend en vol psychologische diepgang – Nevada sleurt je mee in het duistere brein van een vrouw op het randje van waanzin en wraak.

Twee uitersten komen samen in Nevada. De auteur kruipt op beklemmende wijze in het hoofd van een vrouwelijke seriemoordenaar – iets wat je niet vaak ziet in thrillers. Wat volgt is een grimmig, rauw en indringend verhaal over iemand die ooit slachtoffer was, en die later zelf het geweld in handen neemt.

Het verhaal schakelt tussen heden en verleden. We maken kennis met Lily – en haar alterego Nevada – als beschadigd kind en als vrouw die haar eigen manier heeft gevonden om met het verleden af te rekenen. De traumatische jeugd, het verlies van haar ouders bij een woningbrand en de liefdeloze pleeggezinnen maken diepe indruk. Het is schrijnend en beklemmend.

Hoff slaagt erin zich griezelig goed in te leven in de psyche van zijn personage. Hij zet een duister moreel speelveld neer: de slachtoffers zijn vaak mensen met een eigen schuldverleden. Dat maakt het complex en ongemakkelijk – precies wat je verwacht van een goede psychologische thriller.

De schrijfstijl is prima: vlot en meeslepend. Wel bevat het boek grof taalgebruik – niet mijn smaak, maar het past bij de hardheid van het verhaal. De spanningsopbouw is sterk, de wisselende perspectieven werken goed en het verhaal dendert voort als een achtbaan. Het onverwachte einde is een klap in je gezicht – gedurfd en origineel.

Conclusie
Intens, verontrustend en beklemmend. Een thriller die onder je huid kruipt. Jerrad Hoff levert opnieuw een ijzersterk en gelaagd verhaal af.