Bovennatuurlijk, maar toch geloofwaardig

Voor de leesclub van Perfecte Buren mocht ik Orakel lezen. De dertienjarige Luca en Emma vinden op een mistige ochtend, als ze onderweg zijn naar school, midden in de weilanden een 18e-eeuws schip met de naam Orakel. Emma klimt door een openstaand luik het schip in en komt niet meer terug, net als tien andere mensen. De geheime dienst probeert het raadsel te ontrafelen waarbij de getuigen worden afgeschermd van de pers.

Vanaf het begin word je het verhaal ingezogen en de spanning blijft het hele boek door aanwezig, net als de humor. De wereld gezien door de ogen van de 13-jarige is treffend beschreven, maar ook de volwassenen zijn goed uitgewerkt. Het oude scheepsverhaal in het boek is een goede toevoeging om het verhaal verdieping te geven. Naast humor en spanning zitten er ook mooie omschrijvingen in zoals "De stilte was zo grauw als de lucht" en "De verbrijzelende klap van glas, metaal en botten versplinterde het morgenlicht in duizend stralen" Een bizar verhaal dat bovennatuurlijk is en toch heel geloofwaardig overkomt. Ook omdat je als inwoner van Nederland bekend bent met de strijd tegen het water en dat je het als mens eigenlijk nooit van de elementen kunt winnen.

Eerder heb ik van Thomas het boek Echo gelezen en deze is veel beter. Een personage uit Hex komt terug in dit boek, maar als je dit boek, net als ik, nog niet gelezen hebt, levert dat geen probleem op. Het is wel een reden om Hex op mijn nog-te-lezen lijst te zetten.