Vreugde en moeite komen en gaan als eb en vloed.

Ik weet niet meer hoe Eva’s dochters in mijn digitale boekenkast terecht is gekomen. Was het een cadeau, een opwelling of werd ik getriggerd door de ‘achterflap’: ‘Vier generaties vrouwen dragen allemaal de gevolgen van een vreselijk geheim’?

"Omdat het beeld vrijheid symboliseerde, vroeg ik me onwillekeurig af waarom ‘Vrijheid’ een vrouw was en geen man."

Eva’s dochters intrigeerde mij vanaf de eerste bladzijdes, door de meegaandheid en het extreme opofferingsgehalte van de vrouwen in (het begin van) de twintigste eeuw. Het verhaal speelt zich wisselend af in het heden, waar we de drie jongste generaties vrouwen (Emma, Grace en Suzanne) in het nu volgen, en in het verleden, waar we in delen meer te weten komen over de eerste generatie Louise en vervolgens haar dochter, kleindochter en achterkleindochter.

"Zou ze de dingen in haar eigen leven een plaats kunnen geven als ze het leven van de vrouwen voor haar begreep?"

Hun geschiedenissen verbinden zich door een verwoestend geheim, oorlogen, emigratie, natuurrampen, verlangens, liefde, fatsoen, keuzes en het geloof. Met de aanhang van een religie heb ikzelf niets gemeen, maar ik kan mij voorstellen dat er lezers zijn die de keuzes, die de hoofdpersonages maken uit liefde voor een God, een herkenbaar en troostend gegeven vinden in deze roman. Eva’s dochters is een mooi beschreven (bijbels-)historische familiegeschiedenis en zeker de moeite van het lezen waard.