Wie ken je nou eigenlijk echt?

Vleugellam is een psychologische thriller over de jonge Inez, wiens 3-jarige liefdesrelatie en jeugdige balletcarrière onlangs beide beëindigd zijn. Zoekende naar een nieuwe invulling van haar leven, richt zij zich op de mogelijkheid om vakfotograaf te worden. Hiervoor volgt zij eerst een fotografiecursus bij Marc. Terwijl haar ex Daniel nog regelmatig en bedreigend ongewenst opduikt in haar leven, bloeit er ‘iets’ op tussen Inez en Marc. Iets waar Inez nog lastig duiding aan kan geven, omdat Marc op z’n zachtst gezegd wispelturig van aard is.

‘Jij bent mij en ik ben jou.’

De schrijfstijl van Anne is beeldend en vlot en het taalgebruik van deze tijd. Het verhaal is geschreven in de derde persoon, steeds met een ander personage in de hoofdrol. In het eerste – rustige – deel maken we kennis met de personages en hun omgeving. In het tweede deel komen spanning, gruwelijkheden en verrassende wendingen aan bod en leg je het boek pas weer weg als de laatste bladzijde gelezen is.

‘Het is aardedonker. Ligt ze in een doodskist? Kan een dode horen?’

Maar naast spanning verweeft Anne ook diepere thema’s als (jeugd)trauma’s, afwijzing, erkenning en – heel subtiel – een ethisch vraagstuk in het verhaal. Je wordt als lezer dus ook nog aan het denken gezet: Hoe zou jij hierop hebben gereageerd, wat zou dit met jou hebben gedaan of welke keuze zou jij in deze situatie hebben gemaakt?

‘Een ziek dier moet uit zijn lijden verlost worden. Een zwak dier ook, want die zal het ook niet redden.’

Met Vleugellam heeft Anne (wederom) bewezen dat ze echt van alle markten thuis is.