Ik ben vrij

Enkele jaren terug (in 2022 om precies te zijn) las ik Lale’s beklemmende boek ‘Ik ga leven’. Een moedig verhaal van een dappere vrouw die voluit voor zichzelf durfde te kiezen. Lale koos voor zichzelf en voor haar vrijheid maar dat werd haar destijds niet in dank afgenomen. Doodsbedreigingen, verwijten en haatberichten werden dagelijkse kost. Open de flap van haar tweede boek en je ziet onmiddellijk waar ik het over heb.

Vorig jaar verscheen ‘Ik ben vrij’ en ik was heel benieuwd naar hoe het deze jonge vrouw inmiddels is vergaan. Is de storm van destijds gaan liggen? Is ze bang van al die bedreigingen? Hoe gaat ze hier nu zelf mee om?

In ‘Ik ben vrij’ is Lale haar open, eerlijke zelf. Soms naar mijn persoonlijke mening een beetje té, maar dat is helemaal ok natuurlijk, het is immers haar boek. Het hoofdstuk “Swingen” en andere net iets te expliciete onderwerpen zou ik misschien zelf vermeden hebben gezien het feit dat dreiging nooit veraf is. Maar Lale neemt opnieuw geen blad voor de mond en dat is haar volste recht als vrouw, als schrijfster, als mens.

De laatste stukjes tekst over en voor hoor haar oma konden mij erg raken. Oma’s zijn iets uitzonderlijk, de liefde voor en van valt moeilijk te beschrijven, maar Lale wist zich toch heel erg dicht naar mijn gevoel toe te schrijven.

‘Ik ben vrij’ leest als een trein en was interessant van begin tot eind. Ik hoop dat Lale nog een aantal boeken uitbrengt want ik heb een sterk vermoeden dat deze vrijgevochten vrouw nog lang niet uitverteld is.