Heel kort samengevat: ja.

Het heeft een tijdje (en enkele boeken) geduurd maar ik heb de leesmicrobe weer te pakken! Vorige week had mij een andere microbe te pakken maar dat terzijde. Door de vele uren bankhangen en uitrusten tussen de boeken heb ik er eindelijk enkele kunnen uitlezen.

‘Morgen en morgen en morgen’ moet al een aantal jaar op mijn leeslijst hebben gestaan. Ik herinner mij de hype rond dit boek nog. Nu ik mij dit jaar heb voorgenomen om mijn TBR te laten slinken (gaat nooit lukken let’s be honest) was de tijd eindelijk daar om na te gaan waarover deze hype juist ging en of die terecht was.

Heel kort samengevat: ja.

‘Morgen en morgen en morgen’ is een mooie roman over vriendschap, liefde en gamen. Misschien dat het onderwerp gamen mij voornamelijk aantrok, dat is immers mijn andere hobby naast boeken verslinden.

Deze roman deed me af en toe terugdenken aan Hanya Yanagihara’s ‘Een klein leven’. Ik veronderstel door de leeftijd van de personages en later door de ingrijpende gebeurtenissen. Want ook in ‘Morgen en morgen en morgen’ krijgen de hoofdpersonages enkele serieuze klappen te verduren.

Dit boek wist mij te raken, te ontroeren en van begin tot eind te boeien. Wat mij betreft de hype destijds dus zeker waard als je op zoek bent naar een hedendaagse roman over vriendschappen, opgroeien en een vleugje trauma.