De geschiedenis begint pas op het punt waar het mis gaat

Wanneer het dienstmeisje van de welgestelde familie Rajasekharan om onduidelijke redenen wordt ontslagen, is dat de zoveelste gebeurtenis die het leven van de zesjarige Aasha op haar kop zet. Tegen de achtergrond van het broeierige Maleisië van de jaren zestig gaat het verhaal terug in de tijd om complexe geheimen van een immigrantenfamilie te onthullen.

Wat een krachtige indrukwekkende debuutroman. Een mooie schrijfstijl, heerlijke zinnen in een taal die bruist. En een verhaal dat je vanaf het begin mee neemt. Stapje voor stapje terug in de tijd om de duistere, complexe familiegeheimen en leugens te onthullen van een immigrantenfamilie.

'De geschiedenis begint op het punt waar het mis gaat.' Het verhaal begint op 6 september 1980 wanneer het dienstmeisje Chellam om onduidelijke redenen het Grote Huis wordt uitgezet, terug naar haar vader. Het is de laatste gebeurtenis in een hele reeks gebeurtenissen die eraan vooraf zijn gegaan.

Hoofdstuk voor hoofdstuk neemt de schrijfster je mee, stapje voor stapje, terug in het verleden, tot waar het allemaal begon in 1899. Toen verliet de grootvader van Appa zijn dorpje aan de oostkust van India en voer hij over de Golf van Bengalen om in een vreemd land zijn geluk te beproeven.

Het boek, een soort familiekroniek, gaat vier generaties terug. Als een ui die de auteur laagje voor laagje afpelt, kom je steeds meer te weten over de onverkwikkelijke geschiedenis en geheimen van deze rijke familie. Want niets is wat het lijkt.

Over mensen en hun onvermogen om elkaar lief te hebben.

Het is een boek om langzaam te lezen en te genieten van de mooie zinnen en de schrijfstijl. Hoewel het zeker geen feel-good-roman is. Ook na het dichtslaan van het boek blijven de personages bij en beklijven.