Lezersrecensie
"Niets is wat het lijkt"
Het is eindelijk tijd voor de blogtour van 'Capsule' van Mel Torrefranca en dit is één van de boeken waar ik enorm naar uitkeek. Niet eens met hele hoge verwachtingen, want ik kende de auteur nog niet, maar de omschrijving van dit boek ligt precies in het straatje van wat ik leuk vind, en nu ik zo weinig Young Adult boeken lees, omdat ik gewoon in een ander genre ben aanbeland, is een YA lezen altijd een pretje op zich.
In 'Capsule' lees je zoals hierboven dat er 2 tieners van een middelbare school verdwijnen en deze twee mensen kunnen niet meer van elkaar verschillen dan zij al doen. Ze hebben dan ook eigenlijk een hekel aan elkaar en dus is het heel bijzonder dat juist zij tegelijkertijd verdwijnen. Dan krijgt Jackie, de derde persoon in dit verhaal, ineens een gekke app op haar telefoon die ze niet kan verwijderen en haar uitdaagt om een spel te spelen om Peter en Kat te redden. Ik ben geen spelletjes fanaat, en ook geen telefoon fanaat, en toch spreken dit soort verhalen me elke keer weer aan. Gekke apps op telefoons, digitale werelden, spelletjes waar je niet meer uit kan ontsnappen en waarbij je je leven zelfs kan verliezen. Ja, dat is dus zegmaar helemaal mijn ding.
Wederom is het leuk om weer een nieuwe auteur te leren kennen. Ik kende Mel Torrefranca nog helemaal niet en dat terwijl dit boek in het Engels toch al uit is sinds 2021 en ze ook al een ander boek heeft geschreven. Ik ben inmiddels helemaal thuis in de thrillers, vooral de psychologische thrillers en ik moet wel heel eerlijk bekennen dat de schrijfstijl van deze Young Adult makkelijk en leuk is, maar dat ik gewoon een net iets ander niveau gewend ben en vaak over volwassenen lees, waardoor ik de karakters en soms ook de schrijfstijl al snel irritant of saai ga vinden. Dit boek las wel redelijk door en was hij iets korter geweest, dan had ik het een lekker tussendoortje kunnen noemen, ware het niet dat mijn thrillers gemiddeld maar zo'n 100 pagina's langer zijn, dus helemaal een tussendoortje was het natuurlijk niet.
Mel koos voor meerdere perspectieven in de derde persoonsvorm, namelijk die van Jackie, Peter en Kat, en deze weet ze heel behendig af te wisselen waardoor het verhaal interessant blijft en je ook vanuit verschillende kanten het verhaal en de emoties en gedachten meekrijgt. Ik ben dol op meerdere perspectieven, zeker als het ook echt iets toevoegt aan het verhaal.
Qua verhaal ben ik nog wat aan het wiebelen op de weegschaal merk ik. Ik verwachtte een vrij spannend verhaal omdat er toch wel omschreven wordt dat het een thriller is. En ja, ik ben me er bewust van dat het een Young Adult Thriller is en dat het spanningsniveau dan toch wat op een ander level ligt dan bij een 'gewone' thriller, maar ik vond de spanning in het begin heel goed uit de verf komen, maar later viel de spanning volledig weg. Waar het verhaal me eerst heel geïnteresseerd hield, raakte ik later de interesse wat kwijt, vooral omdat het me nogal onduidelijk was wat nu het doel van het spel was, en daarmee dus ook het doel van het verhaal. De karakters waren mij soms ook allemaal net wat extreem in hun persoonlijkheidskenmerken en dat kon me ook wel wat irriteren. En toch wilde ik wel doorlezen. Voornamelijk omdat ik merkte dat 3 hele verschillende werelden bij elkaar gebracht worden in een verhaal en ze elkaar ook meteen op een manier leren kennen die je gewoon nooit aan ziet komen. Alle drie hebben ze oordelen over elkaar en alle drie komen ze er op een heftige manier achter dat achter elk persoon ook een verhaal schuil gaat, een verhaal dat niemand kent. En dat is ook meteen wat me uiteindelijk door het verhaal heen trok, want je wilt gewoon weten wat er in het spel gebeurt, welke onthullingen er gedaan worden en hoe het verhaal in elkaar zit. En oja, waar Kat en Peter eigenlijk zijn en waarom Jackie hierbij betrokken is. Wie heeft Capsule gemaakt en waarom?
Ik schrijf tijdens het lezen altijd mee. Mijn gedachten, dingen die me opvallen. En ik schreef één ding heel duidelijk op: "Niets is wat het lijkt." En dat beslaat een heel groot deel van dit boek denk ik. Dit boek zit vol met thema's zoals vooroordelen, bewustwording, trauma, rouw, jezelf kunnen zijn, de invloed van social media en perceptie van de wereld om je heen. En dit zijn thema's waar ik heel goed op ga.
Ondanks dat ik dus soms nogal wat irritatie had aan bepaalde karakters en soms ook even de interesse niet vast kon houden, heb ik het boek met heel veel plezier gelezen en was het een heel ander boek dan wat ik verwachtte, op een positieve manier. Je krijgt elke keer puzzelstukjes over de verschillende karakters, je leeft steeds wat meer met ze mee en aan het einde krijg je alle antwoorden die je zoekt. Wat ook maakt dat ik het verhaal met een tevreden gevoel af kan sluiten.
Ik geef 'Capsule' dan ook 4,25 ster!
~ Live Your Life Reading
In 'Capsule' lees je zoals hierboven dat er 2 tieners van een middelbare school verdwijnen en deze twee mensen kunnen niet meer van elkaar verschillen dan zij al doen. Ze hebben dan ook eigenlijk een hekel aan elkaar en dus is het heel bijzonder dat juist zij tegelijkertijd verdwijnen. Dan krijgt Jackie, de derde persoon in dit verhaal, ineens een gekke app op haar telefoon die ze niet kan verwijderen en haar uitdaagt om een spel te spelen om Peter en Kat te redden. Ik ben geen spelletjes fanaat, en ook geen telefoon fanaat, en toch spreken dit soort verhalen me elke keer weer aan. Gekke apps op telefoons, digitale werelden, spelletjes waar je niet meer uit kan ontsnappen en waarbij je je leven zelfs kan verliezen. Ja, dat is dus zegmaar helemaal mijn ding.
Wederom is het leuk om weer een nieuwe auteur te leren kennen. Ik kende Mel Torrefranca nog helemaal niet en dat terwijl dit boek in het Engels toch al uit is sinds 2021 en ze ook al een ander boek heeft geschreven. Ik ben inmiddels helemaal thuis in de thrillers, vooral de psychologische thrillers en ik moet wel heel eerlijk bekennen dat de schrijfstijl van deze Young Adult makkelijk en leuk is, maar dat ik gewoon een net iets ander niveau gewend ben en vaak over volwassenen lees, waardoor ik de karakters en soms ook de schrijfstijl al snel irritant of saai ga vinden. Dit boek las wel redelijk door en was hij iets korter geweest, dan had ik het een lekker tussendoortje kunnen noemen, ware het niet dat mijn thrillers gemiddeld maar zo'n 100 pagina's langer zijn, dus helemaal een tussendoortje was het natuurlijk niet.
Mel koos voor meerdere perspectieven in de derde persoonsvorm, namelijk die van Jackie, Peter en Kat, en deze weet ze heel behendig af te wisselen waardoor het verhaal interessant blijft en je ook vanuit verschillende kanten het verhaal en de emoties en gedachten meekrijgt. Ik ben dol op meerdere perspectieven, zeker als het ook echt iets toevoegt aan het verhaal.
Qua verhaal ben ik nog wat aan het wiebelen op de weegschaal merk ik. Ik verwachtte een vrij spannend verhaal omdat er toch wel omschreven wordt dat het een thriller is. En ja, ik ben me er bewust van dat het een Young Adult Thriller is en dat het spanningsniveau dan toch wat op een ander level ligt dan bij een 'gewone' thriller, maar ik vond de spanning in het begin heel goed uit de verf komen, maar later viel de spanning volledig weg. Waar het verhaal me eerst heel geïnteresseerd hield, raakte ik later de interesse wat kwijt, vooral omdat het me nogal onduidelijk was wat nu het doel van het spel was, en daarmee dus ook het doel van het verhaal. De karakters waren mij soms ook allemaal net wat extreem in hun persoonlijkheidskenmerken en dat kon me ook wel wat irriteren. En toch wilde ik wel doorlezen. Voornamelijk omdat ik merkte dat 3 hele verschillende werelden bij elkaar gebracht worden in een verhaal en ze elkaar ook meteen op een manier leren kennen die je gewoon nooit aan ziet komen. Alle drie hebben ze oordelen over elkaar en alle drie komen ze er op een heftige manier achter dat achter elk persoon ook een verhaal schuil gaat, een verhaal dat niemand kent. En dat is ook meteen wat me uiteindelijk door het verhaal heen trok, want je wilt gewoon weten wat er in het spel gebeurt, welke onthullingen er gedaan worden en hoe het verhaal in elkaar zit. En oja, waar Kat en Peter eigenlijk zijn en waarom Jackie hierbij betrokken is. Wie heeft Capsule gemaakt en waarom?
Ik schrijf tijdens het lezen altijd mee. Mijn gedachten, dingen die me opvallen. En ik schreef één ding heel duidelijk op: "Niets is wat het lijkt." En dat beslaat een heel groot deel van dit boek denk ik. Dit boek zit vol met thema's zoals vooroordelen, bewustwording, trauma, rouw, jezelf kunnen zijn, de invloed van social media en perceptie van de wereld om je heen. En dit zijn thema's waar ik heel goed op ga.
Ondanks dat ik dus soms nogal wat irritatie had aan bepaalde karakters en soms ook even de interesse niet vast kon houden, heb ik het boek met heel veel plezier gelezen en was het een heel ander boek dan wat ik verwachtte, op een positieve manier. Je krijgt elke keer puzzelstukjes over de verschillende karakters, je leeft steeds wat meer met ze mee en aan het einde krijg je alle antwoorden die je zoekt. Wat ook maakt dat ik het verhaal met een tevreden gevoel af kan sluiten.
Ik geef 'Capsule' dan ook 4,25 ster!
~ Live Your Life Reading
1
Reageer op deze recensie
