M.

M. de zoon van de eeuw belooft een grootste roman te zijn over de jonge Mussolini. Antonio Scurati heeft een roman geschreven over het leven van Benito Mussolini in de periode 1919-1924.

M. is een flink boek, met ruim 800 bladzijden. Bij de start blijkt meteen al dat dit geen vlotte doorlezer is. Men wordt overladen met informatie en feiten. Er worden telkens nieuwe personages geïntroduceerd, of eigenlijk voor de voeten van de lezer geworpen, zonder introductie. Achterin het boek staan een aantal lijsten met een korte uitleg van personages, die enigszins helpen te begrijpen over wie je leest en in welke (politieke) situatie deze persoon zich bevindt.

De schrijfstijl is warrig, met veel opsommingen en slecht lopende zinnen. In de loop van het boek verbetert dit enigszins. De schrijfstijl in combinatie met de zeer grote hoeveelheid feiten, maakt dat het een boek is waar zeer veel aandacht voor nodig is. Het blijkt bijna onmogelijk alle beschreven gebeurtenissen en personen te onthouden.

Desalniettemin zijn het onderwerp en het tijdvak natuurlijk uitermate interessant. Het was echter een stuk prettiger geweest als Scurati iets meer zijn best had gedaan er een roman van te maken, met een beter leesbare rode draad.Het boek past meer in de categorie non-fictie dan roman. M. is vooral een boek voor wie al flink wat kennis heeft over Italië en zijn rol in de Eerste Wereldoorlog, een grote politieke belangstelling en flink wat doorzettingsvermogen heeft.