Prettig leesbaar, origineel verhaal

Adam, een gedesillusioneerde schrijver, ontdekt een dagboek dat van Celia Wintershoek afkomstig blijkt te zijn. Zij is de echtgenote van Derk Wintershoek, de schrijver voor wie Adam enorm veel bewondering heeft. Derk en Celia woonden in de jaren ‘60 in een duinvilla en waren destijds ineens spoorloos verdwenen. Nooit is opgehelderd wat er is gebeurd. Adam gaat op onderzoek uit.

De cover heeft een horrorachtige sfeer. Alhoewel het verhaal een bovennatuurlijk tintje heeft, voert dit zeker niet de boventoon. Voor mij gaf de cover hierdoor een wat verkeerd beeld van het verhaal.

Het verhaal is opgedeeld in korte hoofdstukken. Afwisselend lees je over Adam in het heden en dagboekfragmenten van Celia in het verleden. De schrijfstijl is toegankelijk en prettig. Door de wisseling van perspectief blijft het verhaal interessant en wil je verder lezen. Telkens word je een stukje wijzer over het leven van Celia en wat destijds is gebeurd.

De sfeer in het boek is beeldend omschreven. Je ziet het duinhuis en het nabij gelegen bos helemaal voor je en ook het gezellige dorpje kun je zo uittekenen. In dat dorpje woont Beate, zij krijgt contact met Adam, al gaat dat in het begin niet van harte. Beate is een tegenpool van Adam, druk, enthousiast en vrolijk. Adam kan dit eerst niet zo waarderen, maar als hij haar beter leert kennen stelt hij haar gezelschap steeds meer op prijs. Bovendien kan hij ook prima wat hulp gebruiken in zijn speurtocht naar het verleden, want die loopt bepaald niet op rolletjes. Je wordt meegenomen in een spannend verhaal met een verrassende afloop.

Laat je niet misleiden door de cover, voor mij was het verhaal veel mooier en fijner om te lezen dan de cover deed voorkomen. Euphorbia is een prettig leesbaar, origineel verhaal met wat spanning en her en der een verrassende gebeurtenis. Ik heb het graag gelezen.

Ik gaf 3,5 sterren, afgerond naar 4 sterren.