Twee mensen met een groot verdriet en een onverwachte ontmoeting

"Maar ik ben er niet klaar voor. Ik wil wegduiken, mezelf beschermen. Ik wil mijn wonden likken en wachten tot de tijd ze heelt"

Twee mensen, twee verhalen, een onverwachte ontmoeting. In 'Groter dan de hemel' ontmoeten Vincent en Elsa elkaar in de wachtkamer van hun psychiater. Ze zijn heel verschillend zowel van karakter als coping maar dragen beide een groot verlies, ze zijn beide beschadigd van binnen en zoeken beiden naar houvast in het leven. Elsa heeft haar vader verloren, die heel belangrijk voor haar was. Vincent heeft zijn pijn begraven, diep vanbinnen. Bij Elsa zitten de emoties hoog, Vincent heeft ze verborgen.

"Je raakt niet gewend aan afwezigheid. Je zit het uit, omdat je niet anders kunt. Het heeft niets met dapperheid te maken. Hooguit met berusting. Of met overgave."

In eerste instantie ergert Elsa zich aan deze man die veel te vroeg op zijn afspraken verschijnt maar langzamerhand ontstaat er meer contact. Buiten de praktijk kruisen hun paden zich een aantal keer op onverwachte momenten en plaatsen. Met het verstrijken van de tijd en door het vertellen van hun verhaal ontstaat er langzaam ruimte voor meer dan alleen het verdriet.

"Haar wereld begon weer groter te voelen, groter dan de hemel"

Met Groter dan de hemel heeft Grimaldi weer een prachtig boek geschreven met een originele opbouw. De gesprekken met de psychiater worden in het ik-perspectief geschreven (afwisselend vanuit Vincent en Elsa) en tussendoor zijn er hoofdstukken vanuit de derde persoon. Deze afwisseling zorgt voor een vlotlezend verhaal. Elsa is veel feller, meer explosief, waar Vincent het lastig vindt om bij de kern te komen. Zijn boeken (hij is auteur) helpen hem daarbij. Door de gesprekken (eigenlijk monologen) bij de psychiater leert de lezer de beide personages steeds beter kennen. Zij delen hun gedachten, hun worstelingen en rauwe emoties, en op een natuurlijke en realistische manier ontwikkelen zij zich, met vallen en opstaan. Ook hun ontmoetingen zijn realistisch en ongekunsteld, wat een extra dimensie geeft aan het verhaal; de waarde van menselijk contact, erkenning, herkenning.

Grimaldi heeft een beeldende, invoelende manier van schrijven. Ze schuwt moeilijke onderwerpen niet, maar haar schrijfstijl, de afwisseling met humor en het dagelijks leven zorgen ervoor dat het geen zwaar verhaal wordt. De impact van herinneringen, trauma's verlies. Het komt heel dichtbij. De pijn, de leegte, het verdriet, maar ook de lichtpuntjes, de veerkracht, de hoop, de kracht van onderlinge relaties. Veel lezers zullen herkenning vinden in dit verhaal.

Groter dan de hemel is een hartverwarmend verhaal over verlies, maar ook over heling en verbinding. Een verhaal dat de kracht van kwetsbaarheid laat zien, een verhaal dat gelezen mag worden.

Ik wil Oceaan uitgeverij hartelijk bedanken voor dit recensie exemplaar.