Terug in de tijd met twee vriendinnen

"Voor een kleine veertig gulden hebben we veertien dagen volop plezier, dat is toch zowat voor niks?"

De vrijgezelle vriendinnen Koosje en Let wonen en werken in Rotterdam. Koos is een gezette keukenmeid die niet om woorden verlegen zit en Let is naaister, zij is een magere wat stille vrouw. Elk jaar gaat Koos in de zomer een paar weken naar haar zus in Delft, terwijl Let liever in de stad blijft. Koos zou er graag eens iets anders willen en weet Let ervan te overtuigen samen naar een pension in Gelderland te gaan.

"Zoveel geld uitgeven, puur voor je eigen genoegen, leek haar buitensporig"

Het is, zeker voor Let, een groot avontuur, voor haar is dit een wereldreis. Het valt haar ook niet mee. De reis, de hitte, de andere omgeving. Ze kan er weinig plezier aan beleven. Koos is juist enthousiast en haar enthousiasme neemt alleen maar toe als ze Gerrit ontmoet, de vrijgezelle broer (die weduwnaar is) van de pensionhoudster. Let vindt dit helemaal niks en er ontstaan steeds meer ergernissen tussen de vriendinnen. Gaat Koos dan toch nog trouwen op haar 45e, en komt het nog goed tussen de vriendinnen?

“Vriendinnen”, geschreven door Suze La Chapelle-Roobol verscheen in 1918 en is nu hertaald en bewerkt door Paulien Rijneveld. Het is het eerste boek in de serie “September classics”.
Het verhaal speelt zich duidelijk af in een hele andere tijd. De vriendinnen zijn rond de 45 jaar maar worden al gezien als “ouwe vrijsters”. Er rijden nog paarden en wagens door de straten, het tripje is een wereldreis en in de coupé van de stoomtrein wordt scheutig gesprenkeld met eau de cologne.
Het boek is hertaald maar het is Rijneveld gelukt door haar woordkeuze toch de sfeer van die tijd te behouden.
De karakters en hun emoties worden wat uitvergroot. Zo is Koos vrij fel en recht voor de raap waarbij ze geregeld tactloze opmerkingen maakt. Let is juist stilletjes, maar haar onvrede over het tripje komt duidelijk aan bod. Het eten is niet lekker, de zon is te fel en ze moet geregeld huilen omdat Koos geen aandacht meer voor haar lijkt te hebben.

Ondanks dat het een oud boek is, is het makkelijk geschreven, haast wat kinderlijk. Dit heeft denk ik met name te maken met de tijdsgeest waarin het boek geschreven is. De plot is leuk bedacht met hier en daar een wending, al vond ik het op een gegeven moment wel wat traag, er had eerder iets mogen gebeuren.

Het verhaal is wat “braaf” maar ook hierbij moet rekening gehouden worden met de tijdsgeest. Voor die tijd was het gedrag van Koos naar Gerrit behoorlijk gedurfd.

De bewerking vind ik knap gedaan, hierdoor waande ik me echt even in die tijd. De woordkeuze versterkt dit nog meer. Wat ik ook prettig vind is dat er geen grove taal gebruikt wordt.

Mocht je dit boek ook willen lezen, dan zou ik adviseren om rekening te houden met de tijd waarin het zich afspeelt, en je daarin te verplaatsen omdat het anders mogelijk kan tegenvallen.

Bedankt Uitgeverij September en Boekencafe voor dit recensie exemplaar.