Meegenieten met Stefan Brijs

Sinds 2014 woont Brijs in de bergen van Andalucía, boven Málaga. Hierover schreef hij in 2017 “Andalusisch logboek”. Nu pakt hij de draad op met wat hij noemt een Natuurlogboek. Het is geen “saai” dagboek, maar een verzameling notities gedurende een jaar, wel in chronologische volgorde, maar er worden soms best wel eens dagen overgeslagen, ook bij opmerkingen als “honderd dagen zonder regen”. Het boek is in vier delen, per seizoen, verdeeld met een toegift over zijn trip naar Extremadura, waar hij geniet van de kraanvogels.
Brijs is een geïnteresseerde liefhebber en doet ook nergens pogingen om meer te lijken. Hij vervalt niet in soortbeschrijvingen die alleen de experts interesseren. Wel spat de interesse en liefde voor de natuur van de bladzijden af. Zonder bitter te worden (maar wel met enig verdriet) beschrijft hij de menselijke activiteiten die de natuur bedreigen, maar vooral heeft hij aandacht voor de vogels en andere dieren die hem zo veel plezier bezorgen. Hij beschrijft zijn ontmoetingen met de fanatieke vogelaars, die bijvoorbeeld een “gewone” zwarte ooievaar niet meer bijzonder vinden, terwijl hij juist dagelijks geniet van de zwaluwen en de torenvalken rond zijn huis. Hij is ook niet uit op het “scoren” van soorten, maar op genieten van de dieren.
De beschrijving van de vondst van een rups van de doodshoofdvlinder is ronduit hilarisch. Ook hier is enige zelfhumor op zijn plaats.
Het zijn ook de kleine tussenopmerkingen en waarnemingen die dit boek zo leuk maken om te lezen, bijvoorbeeld wanneer hij zichzelf corrigeert bij de waarneming van jonge torenvalken “verveeld om zich heen kijkend, zoals wachtende reizigers in een bushokje”, waar hij meteen achteraan schrijft “Achterhaalde vergelijking. Niemand kijkt nog verveeld om zich heen, Waar je ook wacht, iedereen zit op zijn telefoon te staren.”
Ook al stemmen bepaalde ontwikkelingen hem verdrietig, hij laat er zijn goede humeur niet door bederven.
Dit boek is een aanrader voor iedere liefhebber die geen gedetailleerd soortbeschrijvingen wenst, maar het plezier van de schrijver wil meebeleven.