Oorlog in alle kleuren

Hoe je het draait of keert, onberoerd zal die boek je zeker niet laten. Het valt moeilijk in een categorie in te delen. Is het een oorlogsroman? Ja, maar ook een filosofisch essay met psychologische diepgang, een familiekroniek, een naslagwerk en zoveel meer.
Het verhaal wordt verteld door de dochter van de hoofdrolspelers: de Belgische jongeman François die naar Duitsland trekt om daar vrijwillig te gaan werken en de Duitse Maria die hij daar ontmoet.
De lezer wordt meegenomen in heel de geschiedenis en de nasleep van WOII vanuit het standpunt van het gewone volk bekeken. Dit is niet het verhaal van militaire en politieke kopstukken, maar van de man en vrouw in de straat, die de oorlog onderging. Het is het verhaal van mensen in oorlogstijd en wat het met hen doet.
De gruwel en de trauma's worden langs alle kanten belicht. In dit werk zijn er geen winnaars, enkel verliezers.
Het anti-Duitse sentiment van na de oorlog wordt mooi weergegeven als je bekijkt hoe Maria met haar dochter behandeld wordt als ze in België arriveert op zoek naar François. Maar ook de gruwel van de Russen, het verzet en de repressie komen aan bod.
Dit boek zou in mijn ogen verplichte schoollectuur moeten worden, omdat het de geschiedenis in al zijn facetten weergeeft en pas echt duidelijk maakt hoe we in hokjes denken en hoe de gruwel zich kan blijven herhalen. Alle thema's zijn heden ten dage nog steeds actueel. Eigenlijk doet het je inzien dat we ergens nog steeds in de nasleep van het nazisme en de bevrijding leven. Veel mensen waren er niet bij, maar grijpen er in politieke debatten nog steeds naar.
Gezien ik van Antwerpen ben en opgegroeid ben ik de buurten die in het boek beschreven stonden, vond ik het ook interessant te moeten vaststellen dat sommige dingen inderdaad nog niet zo hard veranderd zijn.