Goed boek maar overhyped

jaren '50 in Hollywood. Bij een filmicoon in de jaren '50, middenin het glitter en glamour van Hollywood denk je al snel wauw, wat een leven!
Maar Evelyn besluit op haar negenenzeventigste dat het tijd is haar levensverhaal te vertellen en dat is zeker niet "wauw".
Ze benaderd hiervoor de jonge, maar vooral onbekende journaliste Monique Grant. Monique is verbaasd maar grijpt de kans met beide handen aan. Dit zou weleens haar kans kunnen zijn om door te breken als betekenisvolle journalist. Maar wanneer ze samen steeds dieper in het verhaal van Evelyn duiken heeft Monique het vermoeden dat ze iets verbergt.

We volgen Evelyn vanaf haar veertiende tot ver in haar volwassen leven. In elk hoofdstuk blikken we terug naar haar relatie met een van haar echtgenoten maar het gaat verder dan dat. Je krijgt Evelyn te zien. Niet Evelyn de filmicoon, die overigens doet denken aan Marilyn Monroe, maar de mens Evelyn. De vroegere armoede, de moeilijkheden, de schaamte, haar liefdes, de boosheid, frustratie en haar angst. Elke menselijke emotie komt in het boek voorbij. Het leven van een filmster is immers niet altijd rozengeur en maneschijn.
Het is een bijzonder verhaal, origineel en met een verassend plot.
Het is goed geschreven. De personages zijn goed uitgewerkt; je kunt een band met ze opbouwen juist door de gehele levensloop die je volgt maar ook door de emoties die zo levendig beschreven worden.
En toch had ik na het boek geen wauw-wat-een-fantastisch-boek gevoel. Een unpopular opinion maar ik voelde het niet. De helft van het verhaal ben ik voor m'n gevoel ook al weer kwijt. Het blijft niet hangen. Het verhaal zit goed in elkaar, is goed geschreven maar de hype begrijp ik niet zo.
Voor het verhaal en de uitwerking 4 sterren, maar dus geen 5 omdat het gevoel mist.