Spannende Deense thriller

Het schrijversduo Kim Faber en Janni Pedersen, respectievelijk journalist en misdaadjournalist, uit Denemarken heeft met Stikdonker het derde boek toegevoegd aan de Signe en Juncker reeks. Martin Juncker keert terug naar de hoofdstad Kopenhagen en krijgt meteen een pittige klus voor de voeten geworpen. Een nieuwe moordzaak waarin een jonge vrouw gewurgd en halfnaakt is achtergelaten. Het doet hem denken aan een eerdere moordzaak waar hij in het verleden aan heeft gewerkt. Bij deze cold case en de huidige zaak zijn nauwelijks aanwijzingen door de dader achtergelaten. Helaas voor Juncker volgen er meerdere soortgelijke moorden en zit het politieteam met de handen in het haar.

Signe doet onderzoek naar een moord op een neonazi tijdens een grote demonstratie. Het onderzoek van Signe en Juncker kruisen elkaar en er lijkt een link te zijn. Vervolgens vinden er nog meer moorden plaats en lijkt het duo terecht te komen in het web van een seriemoordenaar? Ze zetten alles op alles om deze moordenaar achter tralies op te sluiten maar dit is niet zonder gevolgen.

Het boek deed mij denken aan boeken van Henning Mankell, uiteraard is het net zo een Scandinavische thriller maar ook Faber en Pedersen maken veel gebruik van actuele maatschappelijke thema's. Het zorgt voor herkenning aan deze tijd en ze laten je nadenken en stilstaan bij deze thema's.

De schrijfstijl van het duo is erg beeldend wat waarschijnlijk komt vanuit hun journalisten hoek. Ze weten hierdoor goed je gedurende het verhaal in spanning te houden en dat je nog net even die ene bladzijde extra wilt lezen.
De vorige boeken uit deze reeks heb ik nog niet gelezen maar dat was zeker geen gemis! Door hun fijne schrijfstijl is het niet nodig om voorgaande delen gelezen te hebben, ze geven je voldoende info om in dit deel te starten.

In het boek draait het niet enkel om de moordzaken maar spelen er ook een hoop persoonlijke zaken van de personages een rol in het boek. Het boek is vanuit twee perspectieven geschreven, zowel Signe als Juncker en zorgt voor verbinding met de personages. Je leest over hun werk maar ook over hun dagelijkse beslommeringen en trauma's die ze hebben opgelopen. Door het boek heen maken zij beiden een duidelijke ontwikkeling door en geeft dit de personages extra diepte.

Het jammere is dat de schrijvers hier en daar wat open eindes achterlaten waardoor je als lezer met wat vragen blijft zitten. Daarnaast vond ik de ontknoping minder. Die was niet zoals ik verwacht had. Al met al geef ik het boek vier sterren omdat ik mij zeker vermaakt heb en ondanks het wat tegenvallende einde de rest van het boek goed genoeg vond om mijn nieuwsgierigheid te wekken naar de andere delen.