Mét Merit

Merit Voss zoent per ongeluk het vriendje van haar zus. Tweelingzus nog wel. Ze wist niet dat Sagan het vriendje van haar zus was en het wordt al helemaal ongemakkelijk wanneer hij ook nog eens bij haar en haar vreemde gezin komt wonen. Waarom zou hij dat vrijwillig doen, vraagt ze zich af. Zelf zou ze niets liever er willen dan ontsnappen van haar vreemdgaande vader, haar pietluttige broer en bijna necrofiele tweelingzus. Waarom is niemand in haar gezin normaal? Maar wat is normaal eigenlijk?

Colleen Hoover blijft zichzelf overtreffen. Wanneer je begint in Uitzonderlijk vraag je je af wat je in hemelsnaam aan het lezen bent. Al die vreemde typetjes. Merit die trofeeën verzamelt voor elke mislukking, haar tweelingzus die een relatie aangaat met terminale jongens, haar moeder die zichzelf opsluit en haar egoistische vader. Gaandeweg leer je die rare familie Voss kennen en lijkt het dat Merit gelijk heeft. Haar familie lijkt vreselijk. Met nadruk op lijkt. Het perspectief is vanuit een zeventienjarige Merit en vinden we allemaal niet als tieners dat onze familie raar is? Verderop in het boek benadrukt Colleen Hoover dat ook. Dat is sterk aan dit verhaal. Je leeft zo met Merit mee dat je op een gegeven moment leert dat keuzes vanuit een ander perspectief een ander beeld kunnen geven.

Weer een boek waarin Colleen Hoover zware thema's durft aan te snijden en personages realistisch weet neer te zetten. Romantiek komt zeker aan de orde maar het is niet de grote lijn van dit verhaal. Het gaat over jong zijn, je van je ouders proberen af te zetten en een bepaalde grootheidswaanzin die iedere tiener heeft. Denken het beter te kunnen, denken het beter te weten. Een ander belangrijk thema: mentale gezondheid en vooral familie.

Een zekere vijf sterren voor Uitzonderlijk.