Opmerkelijk debuut

In iets minder dan een week las ik dit debuut uit. Als ik geen andere dingen te doen had, dan was het op dezelfde dag nog uit. Het sleept je mee in een verhaal waar je eigenlijk alleen maar in verder wil lezen. De momenten dat ik niet kon lezen dwaalden mijn gedachten soms af naar de hoofdpersonages. Dat soort boek is het.

In het begin van het boek wordt er een fiets opgevist uit de Wildaalse vaart, de fiets van Jennifer Van Puymvelde. Dit zet meteen de toon, want het is duidelijk dat er in het fictieve dorp Wildale iets gebeurd is wat al 20 jaar lang een mysterie is.

We leren drie hoofdpersonages kennen: Robert, Jennifer en Wes. Ze hebben alle drie een aparte thuissituatie wat hen op één of andere manier met elkaar verbindt. Ze vormen samen ‘het clubje van onprettig gestoorden’ en vreten als tiener samen kattenkwaad uit.
Robert, de meest serieuze van het trio, heeft een oogje op Jenny maar is niet dapper genoeg om dat te tonen en kijkt lijdzaam toe hoe Wes en Jenny elkaar vinden.

Robert, gegrepen door de letteren, ambieert om een poëziebundel te schrijven, Jennifer en Wes zijn verbonden door muziek en richten hun eigen band op. Ze willen alle drie vooral hun eigen leven in handen nemen en ontgroeien dan ook snel hun dorp. In deze fase van hun leven is de vriendschap minder close en komen er andere personages ten tonele. Zo krijgt Robert zijn eerste vriendin, beslist Jennifer om naar Brazilië te reizen en maakt Wes een zijsprong naar Berlijn om uiteindelijk ook in Brazilië te belanden. De touwtjes blijven min of meer verbonden tussen het trio, ook omwille van hun families die door het dorpsgebeuren ook aan elkaar verbonden zijn.

Achterliggend krijg je tevens een heel beeld van de dorpsdynamiek die met veel detail en gevoel beschreven wordt. De verkaveling van de Zuiderakkers is een heet hangijzer en de politiek is als vanouds. Je wordt soms terug gekatapulteerd naar het verleden of naar een situatie wat lijkt alsof het verhaal van de hak op de tak gaat, maar in wezen is alles ingenieus met elkaar verbonden.

De auteur levert een opmerkelijk debuut af dat doorspekt is met rijke taal, zinnen die je nog eens wil herlezen omdat ze zo prachtig geformuleerd zijn en bovendien zit er ook een dosis humor in die ik wel weet te smaken. Verder vind ik het ook écht een Vlaams boek, qua taal, gevoel en setting. Benieuwd wat onze Nederlandse vrienden ervan zullen vinden.