Lezersrecensie
Roadtrip naar herkomst
In de eerste zin van deze roman kondigt het hoofdpersonage aan dat haar moeder deze zomer gestorven is. Natuurlijk word je als lezer meteen nieuwsgierig gemaakt en dan lees je, in mijn geval, het boek in één ruk uit… Niet alleen is het verhaal de moeite, het leest ook enorm vlot weg.
In Paradise garden maak je kennis met de 14-jarige Billie die samen met haar Hongaarse moeder in een flat in Duitsland woont. Ze hebben het niet breed en haar moeder doet twee baantjes om het hoofd boven water te houden. Inbeelden dat je op een zonnig strand zit terwijl je gewoon op je balkon zit, is immers niet voor iedereen weggelegd, maar Billie en haar moeder bezitten beiden genoeg verbeeldingskracht waardoor ze het beste maken van hun situatie. Je merkt ook dat de relatie tussen moeder en dochter erg close is.
Ze dromen beiden van een vakantie aan zee en als ze een radio quiz winnen, besluiten ze dat ze deze zomer naar Frankrijk gaan. Maar dan, out of the blue, kondigt Billie’s grootmoeder uit Hongarije aan dat ze naar Duitsland komt. De relatie tussen Marika, de moeder van Billie en haar grootmoeder is niet bijster gezellig en het duurt niet lang voor de sfeer omslaat. De grootmoeder doet alsof ze ziek is en de spanning tussen de twee vrouwen is te snijden.
En dan, plotseling en onverwacht, sterft Billie’s moeder. Haar grootmoeder wil Billie mee naar Hongarije nemen. Maar Billie besluit om op zoek te gaan naar haar vader met de schamele informatie die ze gevonden heeft. Ze stapt in de Nissan van haar moeder en gaat alleen op roadtrip. Dit vond ik een beetje ongeloofwaardig omdat ik een 14-jarige niet zomaar alleen een roadtrip zie maken maar hé, het is fictie natuurlijk. Los daarvan sluit je Billie sowieso in je hart.
Het boek is een coming-of-age verhaal over opgroeien in moeilijke sociale omstandigheden, verlies en herkomst. Ondanks de tragische gebeurtenis is het een ontroerend en gevoelig verhaal waar bijzonder mooie zinnen in te vinden zijn.
Een prachtig debuut van Elena Fisher en een mooie vertaling door Anne Folkertsma
In Paradise garden maak je kennis met de 14-jarige Billie die samen met haar Hongaarse moeder in een flat in Duitsland woont. Ze hebben het niet breed en haar moeder doet twee baantjes om het hoofd boven water te houden. Inbeelden dat je op een zonnig strand zit terwijl je gewoon op je balkon zit, is immers niet voor iedereen weggelegd, maar Billie en haar moeder bezitten beiden genoeg verbeeldingskracht waardoor ze het beste maken van hun situatie. Je merkt ook dat de relatie tussen moeder en dochter erg close is.
Ze dromen beiden van een vakantie aan zee en als ze een radio quiz winnen, besluiten ze dat ze deze zomer naar Frankrijk gaan. Maar dan, out of the blue, kondigt Billie’s grootmoeder uit Hongarije aan dat ze naar Duitsland komt. De relatie tussen Marika, de moeder van Billie en haar grootmoeder is niet bijster gezellig en het duurt niet lang voor de sfeer omslaat. De grootmoeder doet alsof ze ziek is en de spanning tussen de twee vrouwen is te snijden.
En dan, plotseling en onverwacht, sterft Billie’s moeder. Haar grootmoeder wil Billie mee naar Hongarije nemen. Maar Billie besluit om op zoek te gaan naar haar vader met de schamele informatie die ze gevonden heeft. Ze stapt in de Nissan van haar moeder en gaat alleen op roadtrip. Dit vond ik een beetje ongeloofwaardig omdat ik een 14-jarige niet zomaar alleen een roadtrip zie maken maar hé, het is fictie natuurlijk. Los daarvan sluit je Billie sowieso in je hart.
Het boek is een coming-of-age verhaal over opgroeien in moeilijke sociale omstandigheden, verlies en herkomst. Ondanks de tragische gebeurtenis is het een ontroerend en gevoelig verhaal waar bijzonder mooie zinnen in te vinden zijn.
Een prachtig debuut van Elena Fisher en een mooie vertaling door Anne Folkertsma
1
Reageer op deze recensie
