Verloren dochter

Mysteries uit het verleden en lang verborgen geheimen zijn altijd elementen die me aanspreken in een thriller. Dit verhaal start veelbelovend met een proloog waarin een subtiele dreiging meteen de toon zet. Zo'n start is altijd een pluspunt voor mij.

Hazels vader overleed 3 weken geleden. Voor zijn herdenking is ze nu teruggekeerd naar Mirror Lake. Omwille van de droogte staat het waterpeil van het meer erg laag. Er wordt een auto gevonden en die haalt men net op de dag van de herdenking uit het meer.

Elk hoofdstuk start met vermelding van het aantal dagen zonder regen, de datum, het tijdstip en de hoeveelheid neerslag. Dat vond ik leuk gedaan en die tijdsaanduiding was natuurlijk handig om goed bij te houden wat er wanneer gebeurde. Al vond ik de tijdlijn sowieso makkelijk te volgen.

Hazels vader heeft via zijn testament bepaald dat het huis enkel voor Hazel is. Best vreemd, want Hazel heeft nog 2 broers. Het testament zorgt dus voor de nodige wrevel en gespannen verhoudingen. Bovendien heeft een traumatische gebeurtenis Hazels jeugd getekend. Nu ze terug in Mirror Lake is, roepen de bewoners en plaatsen veel herinneringen op.

Kort nadat de eerste auto gevonden werd, vindt men in een ander deel van het meer een tweede auto. Die vondst shockeert Hazel enorm en dwingt haar om alles te herzien wat zij steeds als waarheid beschouwde.

Je volgt Hazel in haar zoektocht naar de waarheid. Het is niet evident om info los te krijgen. Iedereen kent elkaar en haar gesprekken blijven niet onopgemerkt. Door de vermoedens en geruchten weet Hazel niet meer wie ze kan vertrouwen.

Ook de mensen die ooit het dichtst bij haar stonden, lijken niet allemaal eerlijk te zijn. Daarnaast heeft ze continu het gevoel dat ze in de gaten wordt gehouden. Begint Hazel paranoïde te worden of wilt iemand dat de geheimen van Mirror Lake voor altijd bewaard blijven?

Het is dan geen thriller die bol staat van de actie; het verhaal kruipt wel meteen onder je huid en leest als een sneltrein. Op de flaptekst wordt gesproken van een claustrofobische sfeer en die hangt er ook effectief van begin tot einde.

De paranoïa van Hazel kwam levensecht over en voelde ik tijdens het lezen. Er klopt iets niet in Mirror Lake en ik wilde maar al te graag weten wat. Dit boek gaat over intrigerende (familie)geheimen en het beklemmende leven in een kleine gemeenschap. Halfweg het verhaal kreeg ik wel een idee over de grote lijnen. Met enkele plottwists verrast de auteur en gaat de ontknoping toch nog een andere richting uit.

Dit was mijn eerste kennismaking met de auteur en hopelijk niet de laatste. Het verhaal vond ik geweldig goed opgebouwd. Regelmatig komt er nieuwe info naar boven, al zijn dat voornamelijk vermoedens en theorieën. Soms zorgde dat voor wat opheldering, maar meestal maakte dat het mysterie net groter. Hierdoor kon ik het boek steeds minder goed wegleggen. Ik was razend benieuwd naar de afloop en begon zelf ook verschillende uitkomsten te bedenken.

Ik leefde enorm mee met Hazel bij alles wat ze ontdekte en had voortdurend het gevoel dat niemand nog te vertrouwen was. Het leek daarom alsof ik de rollercoaster aan emoties zelf meemaakte. Graag meer thrillers zoals Verloren dochter!

Dankjewel aan VBK België en Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar!