Verrassend

Over de auteur
Karin Belt (1970) is historica en werkt als stewardess. Ze woont in Eindhoven met haar man en hun twee kinderen. De midlifeclub is haar debuutroman.

‘One day baby.
We’ll be old’
Oh baby,
We’ll be old
And think of all the stories
That we could have told’

Samenvatting
De titel van het boek doet vermoeden dat dit boek gaat over een groep vrouwen van middelbare leeftijd die wekelijks hun momentje hebben met een koffie verkeerd en het verboden gebakje. Er zal worden gekletst over de kilo’s die ze er maar niet afkrijgen ondanks de spinningslessen en aquafit. Ze zullen voldoende gespreksstof hebben over hun gezinnen, hun werk en hobby’s maar ook de stille sleur die een lange relatie met zich meebrengt. Des te groter dan ook de verrassing dat Karin Belt dit verhaal over een totaal andere boeg heeft gegooid, ondanks dat de insteek in het begin wel wat heeft van bovengenoemde. Deze midlifeclub is er een van een totaal ander kaliber dan je zou vermoeden. Alhoewel de leeftijden en sommige details leeftijdgenoten misschien wel bekend voorkomen en dat is met vlagen behoorlijk grappig, of niet. Dat ligt aan je eigen midlife natuurlijk.
Deze groep vrouwen is een club van stoere chicks van tegen of net over de veertig, die weten wat ze willen in het leven en wonen in een Vinexwijk in Eindhoven (als Eindhovense is het gevoelsmatig Meerhoven). Het wás altijd een hechte club van vier maar nog niet zo lang geleden is één van hen weggevallen tijdens een weekje Frankrijk. De club heeft namelijk als traditie twee keer per jaar alles qua thuissituatie achter zich te laten en op de motor een weekje, óf soms twee, volledig zichzelf te zijn in het familiehuisje van Alies. En Hazel is tijdens die laatste keer met woorden uit het huisje vertrokken. Wat er precies is gebeurd is vooralsnog niet duidelijk. Want: ‘Alles wat er in de Vigne gebeurt, blijft ook in de Vigne’.

Wanneer Femke in de wijk komt omdat ze weer in Brabant wilde wonen om dichter bij haar zus te zijn én echtgenoot Rutger te straffen voor een misstap, maakt zij kennis met de drie vrouwen. Femke heeft moeite haar weg te vinden in de nieuwe situatie en besluit ter afleiding het motorrijden weer op te pakken. Na een tijdje maakt ze kennis met haar artistieke buurman Thijs die getrouwd is met Alies. De kinderen kunnen het al snel met elkaar vinden en dus zien ze elkaar geregeld. Alies vertelt Femke over haar twee vriendinnen, Loubna en Demi, en over Hazel. Schijnbaar heeft Femke flink wat overeenkomsten met voormalig clublid Hazel en wordt ze al snel in de midlifeclub opgenomen, vooral nadat ze zien dat ook zij motor rijdt. Er ontstaat een vriendschap tussen de vier maar Femke blijft instinctief toch iets op haar hoede. Ze hoort namelijk verschillende verhalen van de drie vrouwen als het over Hazel gaat en ze weet daar niet goed raad mee. Wel is ze heel nieuwsgierig en kan niet wachten haar te ontmoeten.
Wanneer Alies ter sprake brengt dat het weer eens tijd wordt richting de Vigne te gaan nodigt ze Femke ook uit. Gezien haar thuissituatie neemt ze, ondanks de twijfels maar gedreven door nieuwsgierigheid, de uitnodiging aan. Ze is er eigenlijk ook wel aan toe er even tussenuit te gaan. Ze kan zich op het moment van vertrek totaal niet voorstellen wat deze trip haar gaat brengen.

Beoordeling
De midlifeclub is een heerlijk en vlot geschreven verhaal. Vol van humor, herkenning, spitsvondigheid en ook wel grappige voorspelbaarheid leest het heerlijk weg. Het boek is zowel leuk als spannend, verrassend maar het heeft ook met momenten een beetje een huisvrouwengehalte. En dat maakt het zo’n leuk boek! Het heeft van alles wat! In het begin denk je nog dat je een roman in je handen hebt maar een stuk later sluipt daar het sinistere binnen om vervolgens spiritueel, brutaal en zelfs echt spannend te worden. Dat niet alles even aannemelijk is, is totaal geen bezwaar, het is tenslotte fictie. Maar toch, de verhaallijnen zouden eventueel toch wel………je weet maar nooit he? De personages zijn sterk neergezet, alle vier op hun eigen unieke manier. Ook de mannen, in mindere mate, krijgen hun aandacht en zo waarde voor het verhaal.

Het mysterie rondom de Vigne is haast voelbaar, je krijgt een beetje zo’n kriebelig gevoel van dat mistige berghuisje in dat stille grote bos. Mooi beschreven. Sowieso heeft Karin Belt oog voor detail, zowel inhoudelijk qua verhaal als voor sfeer. Het boek heeft me verrast, al had ik van de titel toch een minder stoere verwachting. Het Heleen van Royen idee is het gelukkig niet geworden. Nee, dit is veel origineler. Wanneer komt er een vervolg? Er zijn nog wel wat lijntjes die verder uitgewerkt zouden kunnen worden.
Van allerlei voorliefdes van de auteur is wel iets verwerkt, zoals de liefde voor het koken, het reizen en de natuur. Maar ook het spirituele is merkbaar aanwezig, het geheel is een mooie balans voor een verrassend verhaal geworden. De onderliggende boodschap is ook duidelijk: wees tevreden met de keuzes die je maakt of doe er iets aan. Daarbij schroomt de auteur ook niet om diepzinnige en mooie, van toepassing zijnde, spirituele zinnen te gebruiken die aanzetten tot wat dieper nadenken. Deze sprak toch wel het meeste aan: ‘Ontstaan, bestaan & vergaan’. Een oprechte verrassing en een welgemeende aanrader. Heerlijk om een paar uur weg te dromen in de wereld van deze vier.

Vier dikke sterren